Postanowienie NSA z dnia 25 stycznia 2010 r., sygn. II FZ 548/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Antoni Hanusz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia M.B. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 września 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 582/09 w zakresie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 19 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej. postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.
Uzasadnienie
II FZ 548/09
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 września 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Kr 582/09, odmówił M.B. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 19 grudnia 2008 roku w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji Burmistrza Miasta G. z dnia 23 lipca 2008 roku i umorzenia postępowania. Sąd przedstawiając stan sprawy wskazał, że w dniu 23 lutego 2009 roku M.B. pismem datowanym na 22 lutego 2009 roku złożonym bezpośrednio na dziennik podawczy Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 19 grudnia 2008 roku w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji Burmistrza Miasta G. z dnia 23 lipca i umorzenia postępowania. Wnioskodawczyni podniosła, że otrzymała decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego wydaną na skutek wniesionych później odwołań niż odwołanie od decyzji Burmistrza Miasta G., w sprawie której toczyło się postępowanie odwoławcze. W związku z opóźnieniem rozpatrywania tegoż odwołania postanowiła złożyć osobiście pismo ponaglające w Samorządowym Kolegium Odwoławczym. Jednocześnie dowiedziała się, że w dniu 27 stycznia 2009 roku została zwrócona przez pocztę awizowana przesyłka. Pracownica Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N., zapewniła że przesyłka ta dotyczyła sprawy o numerze [...]. Po otrzymaniu informacji, że decyzja w sprawie nr [...] była dwukrotnie awizowana 2 stycznia i 16 stycznia 2009 roku wnioskodawczyni sprawdzała w urzędach pocztowych w G.: przy ul. H. i ul. J. daty awizowania w styczniu przesyłek poleconych. Wnioskodawczyni podkreśliła, że poinformowano ją, że żadnej przesyłki poleconej na jej adres w tych dniach nie było i że jedyną przesyłką poleconą w styczniu była przesyłka z Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 stycznia 2009 roku ponownie awizowana 19 stycznia 2009 roku, a zwrócona 27 stycznia 2009 roku. W ocenie wnioskodawczyni uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy gdyż do dnia 17 lutego 2009 roku skutecznie nie doręczono jej decyzji. W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, że zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zmianami) zwanej dalej "p.p.s.a." skargę na decyzję administracyjną wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Natomiast zgodnie z art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (§3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Zgodnie z kolei z art. 88 p.p.s.a. spóźniony wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Sąd wskazał następnie, że w rozpatrywanej sprawie Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że datą doręczenia decyzji nr [...] z dnia 19 grudnia 2008 roku w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji Burmistrza Miasta G. z dnia 23 lipca 2008roku nr [...] i umorzenia postępowania winien być dzień 16 stycznia 2009 roku na zasadzie art. 150 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa. W ocenie Sądu, z przesłanych akt administracyjnych wynika, że powyższa decyzja została nadana w dniu 29 grudnia 2008r. (pieczęć na kopercie) przesyłką rejestrowaną o numerze 149090328 i została dwukrotnie awizowana 2 stycznia 2009 roku oraz 9 stycznia 2009 roku (pieczęcie na kopercie opatrzone podpisem i pieczątką listonosza P.W.). Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wnioskodawczyni została prawidłowo powiadomiona o próbie doręczenia decyzji, o czym świadczy informacja listonosza, że zawiadomienie o złożeniu przesyłki w Urzędzie Pocztowym przy ul. J. umieszczono 2 stycznia 2009r. na drzwiach mieszkania adresata (adnotacja podpisana przez listonosza P.W. na druku zwrotnego potwierdzenia odbioru). Przesyłka jako nie podjęta w terminie została zwrócona 16 stycznia 2009r. (pieczęć na kopercie). Sąd dodał, że zgodnie z art. 150 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa w razie niemożności doręczenia pisma adresatowi poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej, przy czym adresata zawiadamia się o tym dwukrotnie. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni. Zawiadomienie o pozostawaniu pisma w placówce pocztowej umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, pozostawania w placówce pocztowej. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za datę doręczenia zaskarżonej ww. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. nr [...] z dnia 19 grudnia 2008 roku w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji Burmistrza Miasta G. z dnia 23 lipca 2008roku nr [...] i umorzenia postępowania należało przyjąć, jak to zrobiło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w N., 16 stycznia 2009r. tj. 14 dzień upływającego terminu pozostawienia pisma w placówce pocztowej. Z akt sprawy wynika, że przesyłka o numerze 149090328 z doręczaną decyzją była prawidłowo awizowana dwukrotnie (w dniach 2 i 9 stycznia 2009 roku) w odstępie 7 dni, prawidłowo też umieszczono stosowne zawiadomienie na drzwiach adresata - wnioskodawczyni o pozostawieniu przesyłki w urzędzie pocztowym. Adres doręczenia był adresem wskazanym przez wnioskodawczynię. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wnioskodawczyni nie uprawdopodobniła więc braku swojej winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi. Orzeczono więc jak w sentencji postanowienia na zasadzie art. 86 §1 p.p.s.a., który to przepis stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżąca, nie zgadzając się z postanowieniem Sądu pierwszej instancji ponownie przedstawiła okoliczności zawarte we wniosku o przywrócenie terminu, które w jej ocenie świadczyć miały o uchybieniu terminu do wniesienia skargi bez winy skarżącej. Następnie M.B. złożyła do akt sprawy pismo z dnia 4 grudnia 2009 oraz z dnia 16 grudnia 2009 roku. Do tego ostatniego dołączyła załącznik, to jest pismo Dyrektora Oddziału Rejonowego Poczty Polskiej w N. z dnia 3 grudnia 2009 roku znak [...], w przedmiocie reklamacji skarżącej w związku z nieotrzymaniem przez nią zawiadomienia o nadejściu i możliwości odbioru w urzędzie pocztowym przesyłki poleconej. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Zażalenie należało uwzględnić, a sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania. W pierwszej kolejności należy powiedzieć, iż Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenie, a więc badając prawidłowość postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zastosował z urzędu normy art. 106 § 3 u.p.p.s.a. w związku z art. 193 u.p.p.s.a. i przeprowadził dowód z dokumentu, to jest pisma Dyrektora Oddziału Rejonowego Poczty Polskiej w N. z dnia 3 grudnia 2009 roku znak [...], w przedmiocie reklamacji skarżącej w związku z nieotrzymaniem przez nią zawiadomienia o nadejściu i możliwości odbioru w urzędzie pocztowym przesyłki poleconej (karta 109). Z jego treści wynika bowiem, że polecona przesyłka listowa nr 149090328 nadana pod adresem M.B. ulica S. w G., zawierająca decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 29 grudnia 2009 roku [...], została w dniu 2 stycznia 2009 roku zaawizowana do odbioru w Urzędzie Pocztowym G.1 (dlatego nie została odnaleziona w Filii Urzędu Pocztowego G.1 przy ul. H.2). Zawiadomienie natomiast, stosownie do treści pisma Dyrektora Poczty, o nadejściu i możliwości odbioru przesyłki listonosz pozostawił przy ulicy K.16, wetknąwszy za tabliczkę z napisem "M". Powtórna awizacja miała miejsce dnia 9 stycznia 2009 roku, kiedy ponownie zawiadomienie o nadejściu przesyłki umieszczono w drzwiach M. Ostatecznie przesyłkę, jako nieodebraną w terminie, zwrócono nadawcy w dniu 16 stycznia 2009 roku. Jednocześnie podkreślono, że w styczniu 2009 roku nie obowiązywało zgłoszone przez skarżącą żądanie przekierowywania przesyłek adresowanych na adres ul. S.2 w G. do doręczania pod adresem przy ul. K.16 w G., bądź awizowania w Filii Urzędu Pocztowego G.1 przy ul. H.2. Z treści powyższego pisma Dyrektora Poczty wynika zatem, że przesyłka oznaczona numerem 149090328 nadana pod adresem M.B. ulica S.2, w G., nie została prawidłowo doręczona adresatowi, gdyż zawiadomienie o jej nadejściu i informacja pozostawienia we właściwej placówce oddawczej nie zostało pozostawione pod właściwym adresem do doręczeń skarżącej, to jest ul. S.2 w G. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, treść pisma Dyrektora Poczty z dnia 3 grudnia 2009 roku, w zakresie w jakim wskazuje na błędną treść znajdującego się w aktach administracyjnych sprawy urzędowego dokumentu z nieprawdziwą informacją o miejscu pozostawienia zawiadomienia o nadejściu przesyłki świadczy, że podstawa faktyczna fikcji prawnej doręczenia, o której mowa w art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej, została wadliwie w rozpoznawanej sprawie sformułowana. Stanowi to przesłankę do podważenia skuteczności fikcji prawnej doręczenia opisanej powyżej przesyłki. W oparciu bowiem o treść tego dokumentu organy podatkowe oraz następnie Sąd przyjęły fikcję prawną doręczenia wyżej wymienionej przesyłki, o której mowa w art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej. Z tej przyczyny okoliczność pozostawienia informacji o nadejściu przesyłki nr 149090328 pod innym adresem niż wskazany na kopercie powinien wziąć pod uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przy ponownym rozważaniu wystąpienia braku winy strony skarżącej w niedochowaniu terminu do wniesienia skargi w rozumieniu art. 86 § 1 u.p.p.s.a. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w N. z dnia 29 grudnia 2009 roku. Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 185 § 1 u.p.p.s.a. w związku z art. 197 § 1 tej ustawy orzekł jak w sentencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
