Wyrok NSA z dnia 27 sierpnia 2009 r., sygn. I OSK 1306/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska, Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.), Sędzia WSA del. do NSA Marian Wolanin, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa W. A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2008r. sygn. akt II SA/Wa 228/08 w sprawie ze skargi I. G. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2007r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji o prawie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 228/08 uchylił decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] grudnia 2007 r., nr [...] oraz decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Bydgoszczy z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie prawa zamieszkania w lokalu mieszkalnym.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy.
Dyrektor Oddział Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w Bydgoszczy decyzją z dnia [...] października 2007r., na podstawie art. 29 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (Dz. U. z 2005 r., Nr 41, poz. 398 ze zm. - dalej powoływanej jako ustawa o zakwaterowaniu), odmówił I. G. prawa zamieszkania w lokalu mieszkalnym przy ul. [...] w P. W uzasadnieniu stwierdził, że przedmiotowe mieszkanie nakazem przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia [...] czerwca 1976 przyznano ówczesnemu mężowi wnioskodawczyni - plut. L. G. z tytułu pełnienia przez niego zawodowej służby wojskowej. Małżeństwo I. i L. G. zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 7 grudnia 1990 r. Na wniosek I. G. Dowódca Garnizonu Piła w dniu 1 sierpnia 1991 r. udzielił jej zezwolenia na częściowe użytkowanie przedmiotowego lokalu mieszkalnego do czasu wskazania przez właściwy organ wojskowy lokalu zamiennego. Po śmierci L. G. pismem z dnia 13 grudnia 2005 r. I. G. wystąpiła o wydanie decyzji o prawie zamieszkania, wskazując że w omawianym lokalu zamieszkuje nieprzerwanie od 1976 r. oraz poniosła wysokie koszty związane z jego modernizacją (założenie centralnego ogrzewania, wymiana okien). Na wezwanie organu wymieniona nie przedstawiła jednak żadnych dokumentów mogących wskazywać, że znajduje się ona w sytuacji wyjątkowej, o jakiej mowa w art. 29 ustawy o zakwaterowaniu. Nie zachodzą zatem żadne szczególne okoliczności pozwalające na zastosowanie w stosunku do niej trybu wynikającego z dyspozycji powołanego przepisu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty