Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2009 r., sygn. I GSK 266/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Myślińska Sędzia del. NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 3 października 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 143/07 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oraz podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. K. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w S. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 3 października 2007 r., sygn. akt I SA/Sz 143/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. oddalił skargę R. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w S. z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie powstania długu celnego, podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.
Sąd oparł się na następującym stanie faktycznym sprawy. W dniu [...] sierpnia 2003 r. objęto procedurą tranzytu na podstawie zgłoszenia T2 samochód osobowy marki Ford Eskort Cabrio o nr nadwozia [...], który powinien być dostarczony do urzędu celnego przeznaczenia najpóźniej w dniu [...] sierpnia 2003 r. Wobec niewywiązania się z obowiązku wynikającego z procedury tranzytu zostało wszczęte postępowanie celne w stosunku do głównego zobowiązanego S. C T., oraz do przewoźnika R. K. Naczelnik Urzędu Celnego w S. decyzją z dnia [...] stycznia 2006 r. wskazał na treść art. 35 § 1 Kodeksu celnego zgodnie z którym towary wprowadzone na polski obszar celny, od chwili ich wprowadzenia podlegają dozorowi celnemu. Powyższe towary pozostają pod dozorem celnym tak długo, jak jest to niezbędne do określenia ich statusu celnego, a w przypadku towarów niekrajowych do czasu, kiedy ich status celny zostanie zmieniony bądź gdy zostaną wprowadzone do obszaru celnego albo zostaną powrotnie wywiezione bądź zniszczone zgodnie z art. 186 Kodeksu celnego (art. 35 § 3), co wynika również z art. 38 ust. 1 Załącznika I Konwencji o Wspólnej Procedurze Tranzytowej - określającego zakończenie wspólnej procedury tranzytu. Organ wskazał, że zgodnie z art. 114 oraz art. 115 Załącznika I Konwencji o Wspólnej Procedurze Tranzytowej dłużnikiem jest m.in. osoba, która uczestniczyła w usunięciu towarów i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że towary zostały usunięte spod wspólnej procedury tranzytowej, a także osoba która usunęła towary spod wspólnej procedury tranzytowej. Dlatego też organ I instancji stwierdził, że za dług celny poza głównym zobowiązanym odpowiada również przewoźnik R. K., który wiedząc o podleganiu towaru dozorowi celnemu, usunął go spod tego dozoru w związku z nie przedstawieniem go w urzędzie celnym przeznaczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
