Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. II GSK 253/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Jana Bała (spr.) Sędzia del. WSA Magdalena Bosakirska Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 listopada 2008 r. sygn. akt V SA/Wa 2477/08 w sprawie ze skargi G. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 12 listopada 2008 r., sygn. akt V SA/Wa 2477/08 po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. W. uchylił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS) z dnia [...] września 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy. Pismem z dnia 15 maja 2006 r. G. W. wniósł o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, uzasadniając to względami zdrowotnymi oraz trudną sytuacją materialną.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. ZUS, odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy za okresy i w kwotach szczegółowo określonych w decyzji. Jako podstawę prawną wskazał art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 ust. 1, 3, 3a i 3b oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), dalej: u.s.u.s., a także § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. Nr 141, poz. 1365), dalej: rozporządzenie z dnia 31 lipca 2003 r. Organ stwierdził, że skarżący posiadał majątek, z którego można prowadzić postępowanie egzekucyjne oraz że nie można uznać, aby opłacenie składek w dłuższym okresie pozbawiło wnioskodawcę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. ZUS wziął pod uwagę, że źródłem utrzymania wnioskodawcy były prace dorywcze oraz wsparcie finansowe ze strony dorosłych córek. Ponadto organ zwrócił uwagę na fakt, iż zadłużenie wobec ZUS było wynikiem systematycznego nieopłacenia składek w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
