04.06.2009 Podatki

Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 638/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Ryszard Mikosz, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 października 2006 r. sygn. akt I SA/Bd 591/06 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 23 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej dotyczącej nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia oraz październik i listopad 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 25 października 2006 r., sygn. akt I SA/Bd 591/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 23 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej dotyczącej nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia oraz za październik i listopad 2000 r.

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzją z 30 grudnia 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ś. odmówił uchylenia decyzji ostatecznej Urzędu Skarbowego w Ś. z 27 września 2002 r. w części dotyczącej odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2000 r. Strona złożyła wniosek o wznowienie postępowania pismem z 23 listopada 2005 r., wskazując jako podstawę art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), bowiem w sprawie wyszły na jaw nowe okoliczności faktyczne i nowe dowody, które są istotne dla sprawy, przy czym nie były one znane organowi, który wydał decyzję, a istniały w dniu wydania orzeczenia. Skarżący wskazał, iż w toku postępowania podatkowego zakończonego decyzją ostateczną, organ nie przeprowadził postępowania dowodowego. W związku ze zmianą brzmienia art. 14a ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej u.p.t.u.), organ podatkowy nie badał materiałów źródłowych, będących w posiadaniu zakładu pracy chronionej skarżącego, które świadczyły o realizacji długofalowych inwestycji na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w tym zakładzie.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne