Wyrok NSA z dnia 28 maja 2009 r., sygn. II FSK 153/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "E.-O." spółki z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 września 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1135/07 w sprawie ze skargi "E.-O." spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w sprawie rozłożenia na raty i odmowy umorzenia odsetek od zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 i 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "E.-O." spółki z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1135/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. - O. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 kwietnia 2007 r. w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej w przedmiocie rozłożenia na raty zaległości podatkowych i umorzenia odsetek od zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że Spółka pismem z dnia 13 grudnia 2006 r. złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. wniosek o odroczenie terminu płatności ustalonych uprzednio trzech rat zaległości podatkowych. Według Skarżącej odroczenie terminu płatności rat pozwoli Spółce wyjść z kłopotów finansowych (stagnacja na rynku i kłopoty finansowe kontrahentów powodują, że Spółka ma problemy z regulowaniem bieżących zobowiązań). Według niej odroczenie rat spowodowałoby zmniejszenie kwoty miesięcznych opłat i przyczyniłoby się do kontynuowania dalszej działalności oraz zwiększenia efektywności pracy Spółki. Odmawiając zmiany decyzji ostatecznej, organy podatkowe (zarówno I jak i II instancji) wskazały, iż analiza sytuacji finansowej Spółki nie pozwala na zastosowanie wnioskowej ulgi. W uzasadnieniu podkreślono, iż Skarżąca od dnia 15 lutego 2006 r. nie dokonała żadnej wpłaty zgodnie z decyzją w sprawie ustalenia płatności rat zaległości. Mimo wielokrotnego uwzględniania poprzednich wniosków w tym przedmiocie Naczelnik Urzędu Skarbowego zauważył, iż bieżąca sytuacja finansowa Skarżącej nie uległa poprawie. Zaobserwowano natomiast, iż pogorszyła się płynność finansowa Spółki. Także porównanie wyników finansowych Skarżącej wskazuje na zmniejszenie się dochodowości firmy. Organ podatkowy podkreślił, iż sytuacja finansowa nie gwarantuje spłaty przedmiotowych rat zaległości w nowych terminach. Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji Dyrektor Izby Skarbowej podkreślił, iż organ podatkowy w sprawie zmiany lub uchylenia decyzji tworzącej dla strony prawa nabyte orzeka na zasadzie uznania administracyjnego, a więc organ podatkowy "może" wzruszyć ostateczną decyzję (ale nie ma obowiązku). Organ odwoławczy stwierdził, że argumenty Spółki nie mogą stanowić podstawy do udzielenia kolejnej ulgi w spłacie zaległości podatkowych poprzez odroczenie zapłaty rat. Wskazał, iż niepowodzenia finansowe działalności gospodarczej Spółki nie mogą skutkować obowiązkiem udzielenia ulgi w spłacie zaległości podatkowych, albowiem ryzyko związane z tą działalnością ponosi zawsze przedsiębiorca.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
