Wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2009 r., sygn. II FSK 1155/07
Zgodnie z art. 180 § 1 o.p. jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędziowie: NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. [...] Sp. z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 grudnia 2006 r. sygn. akt I SA/Lu 433/06 w sprawie ze skargi C. [...] Sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 8 maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 13 grudnia 2006 r., I SA/Lu 433/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę C. sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 8 maja 2006 r., nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r.
2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: decyzją z 8 maja 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w L. po rozpatrzeniu odwołania C. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 31 stycznia 2006r., nr [...], określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. w wysokości 14.112 zł - uchylił decyzję organu pierwszej instancji i określił zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. w wysokości 7.974 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w L. w pierwszej kolejności zauważył, że sprawa określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. - była już przedmiotem postępowania organów podatkowych obu instancji, a mianowicie decyzją z 7 września 2005 r. [...], organ odwoławczy uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia, a w jej uzasadnieniu wskazał na okoliczności, które powinny być przedmiotem dodatkowych ustaleń, gdyż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił na dokonanie stosownego rozstrzygnięcia merytorycznego za badany okres. Organ odwoławczy podkreślił, że po przeprowadzeniu ponownego postępowania i dokonaniu stosownych ustaleń, organ pierwszej instancji wskazał na naruszenie przez spółkę przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r., Nr 76, poz. 694 z późn. zm., dalej: u.r.) poprzez nie ewidencjonowanie w sposób prawidłowy całej sprzedaży usług (brak dokumentów KP i KW, ewidencji kasowej, zmiany numeracji faktur sprzedaży na rzecz osób fizycznych). Okoliczność ta stanowiła podstawę do uznania, iż księgi rachunkowe za 2002r. nie spełniają wymogów określonych przepisami art. 24 i 20 u.r., a w związku z tym zasadnie zostały uznane za nierzetelne w oparciu o art. 193 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej: o.p.). Powołując się na materiał dowodowy zebrany w sprawie wskazano, że przeprowadzone kontrole sprawdzające u kontrahentów spółki potwierdziły prawidłowość wystawionych faktur sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, natomiast zeznania części świadków w osobach pracowników spółki oraz osób z nią współpracujących w 2002 r. potwierdziły fakt dokonywania przez spółkę sprzedaży na rzecz osób fizycznych usług laboratoryjnych nie udokumentowanej żadnymi dowodami i nie ujętej w ewidencji. Wobec takiego stanu rzeczy organ odwoławczy przyznał rację organowi pierwszej instancji, iż zasadnie ograniczył zastosowanie oszacowania wyłącznie do przychodu z tytułu sprzedaży usług laboratoryjnych na rzecz osób fizycznych. Podkreślono, iż zaskarżona decyzja z 31 stycznia 2006 r. uwzględnia zarówno wyjaśnienia strony jak i przedłożone nowe dowody w sprawie, tj. zestawienia do faktur wystawionych na rzecz "S." sp. z o.o., a także ustalenia dokonane w postępowaniu uzupełniającym wskazujące, że rejestracja "M." s.c. w miesiącach od stycznia do marca 2002r. kompleksowo obsługiwała pacjentów "C." sp. z o.o. Dyrektor Izby Skarbowej w L. wskazał, że łączna wartość przychodów podatkowych Spółki w 2002r. wyniosła : 331.663,75 zł, w tym: przychody ze sprzedaży badań laboratoryjnych dla osób fizycznych 105.743,88 zł, (kwota uległa zmniejszeniu z koty 140.852,52 zł w wyniku dodatkowego postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego w toku postępowania odwoławczego) przychody ze sprzedaży badań laboratoryjnych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą - 74.115,25 zł, przychody ze sprzedaży usług szkoleniowych - 11.437,77zł, przychody z pozostałej sprzedaży - 133.842,70 zł, przychody finansowe - 44,15 zł, wartość uzyskanych nieodpłatnych świadczeń - 6.480 zł oraz zaznaczył, iż zgadza się ze stanowiskiem organu podatkowego pierwszej instancji zawartym w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji odnośnie pozostałych ustaleń dotyczących wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych za 2002r. W zakresie kosztów uzyskania przychodów, organ odwoławczy wyjaśnił, że również i ona została ustalona na postawie przedłożonych przez spółkę dokumentów źródłowych, tj. faktur, dowodów wpłaty oraz wyciągów bankowych, co nie budzi wątpliwości oraz podniósł, że spółka w złożonym odwołaniu nie przedstawiła zarzutów dotyczących sposobu ustalenia w zaskarżonej decyzji kosztów podatkowych. Wskazano dalej, że łączna wartość kosztów uzyskania przychodów 2002r. wyniosła 303.182,55 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
