Postanowienie NSA z dnia 28 stycznia 2009 r., sygn. I FZ 6/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Sędzia NSA Juliusz Antosik po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia Zakładu Produkcji Cukierniczej "A." sp. z o.o. w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 września 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 199/08 w zakresie prawa pomocy w sprawie ze skargi Zakładu Produkcji Cukierniczej "A." sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług postanawia oddalić zażalenie.

Postanowieniem z dnia 8 września 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 199/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił skarżącej Spółce - Z P C "A." Spółka z o.o. w W. przyznania prawa pomocy w całości.

Na wstępie swoich rozważań, Sąd I instancji przedstawił treść oświadczeń skarżącej Spółki dotyczących jej stanu majątkowego. Z oświadczeń tych wynikało, że

wysokość kapitału zakładowego Spółki wynosi 50.000 zł. Skarżąca nie wskazała wartości środków trwałych, wartości zysku lub straty za ostatni rok obrotowy, ani stanu konta na posiadanych dwóch rachunkach bankowych w ING Banku Śląskim. Na wezwanie Sądu do przedłożenia dodatkowych dokumentów, strona - po wyznaczeniu dodatkowego terminu do przedłożenia żądanych dokumentów - przedstawiła niewypełniony formularz CIT-8 z pieczęcią firmy, zeznanie podatkowe za 2007 r. podpisane parafą bez pieczęci wykazujące brak jakichkolwiek przychodów i dochodów. Przedłożone zostały także wyciągi z rachunków bankowych w banku CITI Handlowym, w PKO BP i w ING Banku Śląskim, pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym z dnia 12 lipca 2007 r. wraz z dowodami, wezwania do zapłaty skierowane do kontrahentów Spółki datowane na 2006 r. Ponadto podała, że z przyczyn od niej niezależnych sporządzenie bilansu oraz rachunku zysków i strat za 2007 r. okazało się niemożliwe. Sytuacja ta wynikła z działania biura rachunkowego, które - mimo licznych ponagleń - nie wypełniło swoich obowiązków w latach poprzednich, a po zakończeniu współpracy przekazało niekompletną i nieuporządkowaną dokumentację finansowo-księgową Spółki. W związku z tym podatnik nie może sporządzić bilansu ani samodzielnie, ani przez podmiot zewnętrzny z uwagi na odpowiedzialność karną za zawarcie nierzetelnych danych w sprawozdaniu finansowym, wynikającą z przepisów ustawy o rachunkowości. Strona wniosła o przedłużenie terminu do złożenia wymaganych dokumentów do 30 września 2008 r., i złożyła dodatkowo pisma do Komisariatu Policji, do Dyrektora Izby Skarbowej w W. i do biura rachunkowego, datowane na sierpień 2007 r., dotyczące niekompletnej dokumentacji finansowo-księgowej. Spółka wskazała, że członkowie Zarządu Spółki od 2006 r. sprawują swoje funkcje społecznie i nie pobierają z tego tytułu żadnego wynagrodzenia, gdyż między innymi w wyniku wydania decyzji będącej przedmiotem zaskarżenia, rachunki bankowe spółki zostały zajęte, w wyniku czego Spółka utraciła płynność finansową i została zmuszona do zaprzestania jakiejkolwiek aktywności gospodarczej. Nadto wyjaśniła, że prowadząc proces produkcyjny do końca I półrocza 2007 r., zadania gospodarcze realizowała w wyniku umowy o współpracy i umowy przetwarzania, gdzie jako zleceniodawca powierzała realizację usługi w oparciu o środki produkcyjne i bazę produkcyjną Zleceniobiorcy, korzystając w tym czasie jedynie z pomieszczeń biurowych i socjalnych - w ramach kosztów przewidzianych w usłudze, a jedynie z tytułu korzystania z mediów skarżąca Spółka ponosiła ryczałtowe koszty miesięczne około 500 zł. W związku z wygaśnięciem stosunków gospodarczych wynikających z umów o współpracy i przetwarzania Spółka nie ponosiła żadnych kosztów związanych z najmem pomieszczeń na terenie bazy produkcyjnej w Marcinkowicach. Jedyną umową wiążącą skarżącą Spółkę z tytułu najmu lokalu jest umowa zawarta z firmą "S." LTD. Spółka. z o. o. na czas oznaczony od 1.01.2008 do 31.12.2009 r. z terminem płatności 14 dni od dnia doręczenia faktury przez Wynajmującego. Odnosząc się do wątpliwości Sądu co do faktu złożenia przez skarżącą spółkę zeznania podatkowego za rok 2007 do urzędu skarbowego stwierdzono, że o zaistnieniu tej czynności świadczy niezbicie załączone do kserokopii zeznania podatkowego potwierdzenie nadania go drogą pocztowa. Polemizując natomiast z zarzutem złożenia pustego formularza CIT-8, który miał stanowić zeznanie podatkowe za 2006 r., skarżąca wskazała, że wiele razy informowała, że formularz CIT-8 przedłożono w formie, w jakiej załączono go do akt przedmiotowej sprawy. Wyjaśniono, że wynikało to z faktu, że Zarząd skarżącej Spółki wobec braku możliwości pozyskania kompletnej dokumentacji z biura rachunkowego, zmuszony byłby przedstawić dane, niezgodne ze stanem rzeczywistym, co naruszałoby przepisy ustawy o rachunkowości, w związku z czym Zarząd Spółki nie mógł wyrazić na to zgody i złożył formularz CIT-8 opisanej wyżej formie. Wyjaśniono, że rozbieżność co do rachunków bankowych wynikła z faktu posiadanej przez Zarząd Spółki wiedzy, że jest to jedyny rachunek bankowy Spółki, na prowadzenie którego umowa nie została przez Bank wypowiedziana. Wyciągi pochodzące z innych banków potwierdzają niezbicie brak jakichkolwiek oszczędności na rachunkach bankowych od dłuższego już czasu, co w ocenie skarżącej Spółki, nie było jednoznaczne ze stwierdzeniem, że te rachunki bankowe są w dalszym ciągu aktywne. Nadto skarżąca Spółka podniosła, że stosowała się do wezwań tutejszego Sądu, co do wskazania żądanych przez Sąd dowodów i okoliczności jako mogących mieć wpływ na ocenę kondycji finansowej skarżącej Spółki, co zarazem Zarząd Spółki uznał za jedynie niezbędne informacje, które jest zobowiązany przedstawić Sądowi w celu uznania zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy.