Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. I OSK 395/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Anna Lech Sędziowie NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Henryk Ożóg Protokolant Anna Krakowiecka po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1487/06 w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 października 2006 r., sygn. akt II SA 1487/06 oddalił skargę T. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że nie zostały spełnione wszystkie przesłanki, niezbędne - świetle art. 83 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162, poz. 1118 ze zm.) - do przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Nie można bowiem było uznać, że tylko wskutek szczególnych okoliczności nie zostały spełnione przez T. G., warunki uzasadniające uzyskanie prawa do renty na zasadach szczególnych. Nie można było uznać okoliczności, na które się powołuje za wydarzenia o charakterze nadzwyczajnym, które pomimo zamiaru i woli ubezpieczonego, stanowiły dla niego przeszkodę nie do przezwyciężenia, uniemożliwiającą mu kontynuowanie zatrudnienia i opłacania składek na ubezpieczenie społeczne.
W sprawie niniejszej bezsporne jest, że T. G. orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy od września 2004 r. do maja 2009 r. Udowodniony okres zatrudnienia, poparty opłacaniem składek, wynosi 13 lat i 14 dni i słusznie organ uznał, że jest on nieadekwatny do wieku skarżącego - 51 lat, zaś ostatni okres ubezpieczenia upłynął w lipcu 2000 r. Oznacza to, że przez ponad 4 lata T. G. nie wykonywał żadnej działalności połączonej z ubezpieczeniem, chociaż wówczas był osobą zdolną do pracy, nie była orzeczona wobec niego całkowita niezdolność do pracy. Również należy zgodzić się z Prezesem ZUS, że skarżący legitymuje się bardzo krótkim łącznym okresem ubezpieczenia. W toku postępowania nie wskazał na żadne szczególne okoliczności usprawiedliwiające jego liczne przerwy w ubezpieczeniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
