Wyrok NSA z dnia 15 października 2008 r., sygn. I OSK 1558/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędziowie NSA Irena Kamińska, Henryk Ożóg, Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 15 października 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 26 czerwca 2007 r. sygn. akt II SA/Ol 610/07 w sprawie ze skargi I. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 26 czerwca 2007 r., sygn. akt II SA/Ol 610/07 oddalił skargę I. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z [...] marca 2007 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że materialno-prawną podstawę zaskarżonej decyzji stanowi art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 156 poz. 1641 ze zm.), zgodnie z którym - funkcjonariusza celnego zawiesza się w pełnieniu obowiązków służbowych na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego. Z przepisu tego wynika, iż zawieszenie funkcjonariusza celnego w pełnieniu obowiązków służbowych nie następuje z mocy prawa, ale na skutek wydanej w tym przedmiocie decyzji administracyjnej. Organ ocenia i rozstrzyga, że zachodzi ustawowa przesłanka do zawieszenia. Decyzja ta kreuje nową sytuację prawną jej adresata, która wywiera skutki prawne na przyszłość.
W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, iż decyzja administracyjna jest władczym i jednostronnym rozstrzygnięciem organu administracyjnego o wiążących konsekwencjach obowiązującej normy prawa dla indywidualnie określonego podmiotu i konkretnej sprawy, podjętym przez ten organ w sferze stosunków zewnętrznych oraz wydanym w trybie i formie uregulowanej prawem procesowym (por. wyrok NSA z 22.09.1983 r., sygn. akt SA/Wr 367/83, ONSA 1983, z. 2, poz. 75, s. 183). Zatem decyzja administracyjna jest jednostronnym aktem stosowania prawa, wydanym w postępowaniu uregulowanym przepisami k.p.a.. Stosownie do art. 109 § 1 k.p.a. decyzję doręcza się stronie na piśmie. Natomiast w myśl art. 110 k.p.a. organ administracji publicznej, który wydał decyzję, jest nią związany od chwili jej doręczenia, o ile kodeks nie stanowi inaczej. Decyzja wywołuje zatem skutki prawne z niej wynikające, nie z chwilą jej sporządzenia, podpisania, czy opatrzenia datą, ale dopiero z chwilą doręczenia. Dopóki nie zostanie doręczona, dopóty jest aktem niewywierającym żadnych skutków prawnych. W uchwale siedmiu sędziów z 4 grudnia 2000r. sygn. akt. FPS 10/00 Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął, iż pojęcie wydania decyzji obejmuje doręczenie decyzji stronie, gdyż jako akt zewnętrzny musi ona być zakomunikowana stronie. Wydanie decyzji powinno być więc rozumiane jako skuteczne doręczenie decyzji stronie. Bowiem dopiero doręczenie decyzji stronie stanowi jej wprowadzenie do obrotu prawnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
