Wyrok NSA z dnia 30 września 2008 r., sygn. I OSK 358/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki (spr.) Sędzia NSA Maria Rzążewska Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 30 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2007r. sygn. akt II SA/Wa 1133/07 w sprawie ze skargi H. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniej M. K. na decyzję Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1133/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K., reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową H. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku małoletniej M. K. wskazując w uzasadnieniu decyzji, iż renta rodzinna jest świadczeniem pochodnym świadczenia, jakie przysługiwałoby osobie zmarłej. Ze zgromadzonej dokumentacji wynika, że zmarły ojciec nie spełniał warunków, o których mowa w art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), nie udowodniono bowiem, aby zaszły szczególne okoliczności uniemożliwiające przezwyciężenie przeszkód w podjęciu zatrudnienia i nabyciu przez zmarłego ojca M. K. uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym - w okresach przerw w zatrudnieniu nie miał on orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy i nie istniały przeszkody do kontynuowania ubezpieczenia. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek skarżącej, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję z dnia [...]. W uzasadnieniu organ wskazał, że za szczególną okoliczność uzasadniającą przyznanie świadczenia w drodze wyjątku należy uznać wyłącznie zdarzenie bądź trwały stan wykluczający aktywność zawodową z powodu niemożności przezwyciężenia ich skutków. To, że od ustania ostatniego okresu składkowego w [...] do czasu orzeczenia wobec ojca dziecka całkowitej niezdolności do pracy w [...], nie pozostawał on w stosunku zatrudnienia ani nie prowadził innej działalności objętej ubezpieczeniem (co spowodowało brak uprawnień do renty na zasadach ogólnych) nie może być uznane za szczególną okoliczność. Organ wskazał, że sytuacja na rynku pracy jest wprawdzie trudna, ale okoliczność ta nie może być podstawą do przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Podnoszone zaś przez przedstawicielkę ustawową trudne warunki materialne nie stanowią uzasadnienia żądania przyznania świadczenia, o którym mowa w art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, które nie jest świadczeniem socjalnym.