Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. II GSK 598/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk (spr.) Sędziowie Tadeusz Cysek NSA Jerzy Sulimierski Protokolant Anna Tomaka-Magdoń po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 3 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Kr 1381/06 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę S. K. na decyzję Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania za 2005 r. oraz zasądził na rzecz pełnomocnika ustanowionego z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej.
Ze stanu faktycznego sprawy ustalonego przez Sąd I instancji wynika, że Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w K., po przeprowadzeniu kontroli administracyjnej i wykryciu nieprawidłowości w złożonym wniosku wezwał skarżącego do złożenia wyjaśnień odnośnie sposobu zagospodarowania działki ewidencyjnej Nr 453. Kontrola administracyjna wykazała, że na niej występuje więcej typów użytków. Na podstawie ortofotomapy stwierdzono bowiem, że część działki rolnej E jest zarośnięta drzewami. Po dokonaniu korekty wniosku o wsparcie finansowe skarżący zmniejszył powierzchnię użytkowanej rolniczo działki E z 1 ha do 0,40 ha, natomiast organ ten odmówił przyznania mu płatności z tytułu wspierania działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (tzw. płatności bezpośrednie lub płatności ONW). Podstawą prawną rozstrzygnięcia było rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (Dz. U. Nr 73, poz. 657 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem z dnia 14 kwietnia 2004 r., oraz art. 51 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (DZ.U.UE.L.04.141.18). Zgodnie z tymi regulacjami, jeśli dla danej grupy upraw obszar zadeklarowany we wniosku przekracza obszar stwierdzony, który spełnia wszystkie wymogi określone w zasadach przyznawania pomocy w ramach płatności ONW, wysokość pomocy oblicza się na podstawie obszaru stwierdzonego po kontroli administracyjnej lub na miejscu, pomniejszonego o dwukrotność stwierdzonej różnicy, jeśli różnica ta wynosi 3% lub 2 hektary, ale nie więcej niż 20% zatwierdzonego obszaru. Jeśli różnica ta przekracza 20% obszaru stwierdzonego, dla danej grupy upraw nie zostanie przyznana jakakolwiek pomoc finansowa. Organ odwoławczy utrzymał tę decyzję w mocy dodając, że definicja działki rolnej, określonej w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40) nie pokrywa się z definicją działki ewidencyjnej określonej w § 9 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454). Działka rolna może ale nie musi zajmować całości działki ewidencyjnej. Może leżeć na kilku graniczących ze sobą całych lub częściach działek ewidencyjnych. Ewidencja Gruntów i Budynków nie jest rejestrem działek rolnych w rozumieniu ustawy o płatnościach bezpośrednich, dlatego też wypis z takiej ewidencji nie może być przez ARiMR traktowany jako wyłączne czy też najważniejsze źródło informacji co do posiadanych przez skarżącego działek rolnych i sposobu ich użytkowania. Na właścicielach lub osobach władających działkami ewidencyjnymi ciąży obowiązek powiadamiania o wszelkich zmianach zawartych w ewidencji. Z praktyki ARiMR wynika, że obowiązek ten jest nagminnie lekceważony, a rozbieżności między wielkością użytków rolnych zapisanych w ewidencji a deklarowanymi przez wnioskodawców najczęściej są przyczyną odmowy przyznania płatności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
