Wyrok NSA z dnia 5 lutego 2008 r., sygn. I GSK 1905/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec Sędziowie NSA Tadeusz Cysek (spr.) Małgorzata Korycińska Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. Spółki z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt 3/I SA/Po 2467/03 w sprawie ze skargi R. Spółki z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2003 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2006 r., sygn. akt 3/I SA/Po 2467/03 oddalił skargę R. spółki z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] września 2003 r., nr [...] w przedmiocie wymiaru cła.
Sąd oparł swe ustalenia na następującym stanie faktycznym.
Naczelnik Urzędu Celnego w L. decyzją z dnia [...] marca 2003 r. w oparciu o stawkę celną autonomiczną podwyższoną o 100% określił dług celny na kwotę 3.167,20 zł w związku z nielegalnym wprowadzeniem na polski obszar celny towaru w postaci katalogów zawierających próbki materiałów. Orzekł jednocześnie o objęciu towarów procedurą dopuszczenia do obrotu. W uzasadnieniu podał, iż po przeprowadzonej w okresie od września do października 2002 r. w siedzibie spółki kontroli obrotu towarowego z zagranicą w latach 2000 i 2001 ujawniono fakturę nr [...] z dnia [...] kwietnia 2000 r. na kwotę [...] ITL. Zobowiązanie wynikające z faktury, tj. kwota [...] zł, zostało zaksięgowane dnia [...] kwietnia 2000 r. na koncie firmy I.
Decyzją z dnia [...] września 2003 r. Dyrektor Izby Celnej w P. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Zdaniem organu przedłożone przez skarżącego dokumenty w postaci faktury VAT nr [...] z dnia [...] kwietnia 2000 r., listów przewozowych oraz świadectwa pochodzenia towaru nr [...] z dnia [...] kwietnia 2003 r. nie mogą stanowić dowodu w rozumieniu art. 19 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 ze zm.), w związku z czym, wobec niemożności ustalenia kraju pochodzenia towaru, organ celny zastosował podwyższoną stawkę celną - stawkę celną autonomiczną podwyższoną o 100%. Odmawiając mocy dowodowej przedstawionym przez stronę dokumentom organ celny II instancji stwierdził, iż spółka zarówno w postępowaniu przed Naczelnikiem Urzędu Celnego w L., jak i w postępowaniu odwoławczym nie przedstawiła żadnego z przewidzianych prawem dokumentów, wskazanych w § 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być dokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.), który stanowiłby dowód dokumentujący w sposób dostateczny niepreferencyjne pochodzenie towarów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
