Wyrok NSA z dnia 6 marca 2008 r., sygn. II GSK 406/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia del. WSA Maria Jagielska Protokolant Anna Tomaka-Magdoń po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. z dnia 9 maja 2007 r. sygn. akt II SA/Sz 1354/06 w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. J. na rzecz Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 9 maja 2007 r., sygn. akt II SA/Sz 1354/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. oddalił skargę J. J. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. z dnia [...] października 2006 r., nr [...] w przedmiocie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych za 2005 r.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.

W wyniku rozpoznania wniosku J. J. (nazywanego dalej również skarżącym) z dnia 19 kwietnia 2005 r., zmienionego w dniu 10 maja 2005 r., o przyznanie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2005, Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. decyzją z dnia [...] sierpnia 2006 r., nr [...] odmówił przyznania żądanej płatności z tytułu jednolitej i uzupełniającej płatności obszarowej, jednocześnie nakładając na skarżącego sankcję w wysokości 1521 zł do potrącenia z płatności pomocy, do której producent rolny będzie uprawniony z tytułu wniosków składanych w ciągu trzech lat kalendarzowych następujących po roku kalendarzowym, w którym stwierdzono niezgodności. Podstawę prawną odmowy przyznania wnioskodawcy dopłat stanowił art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych i oddzielnej płatności z tytułu cukru (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 ze zm.), dalej: ustawa o płatnościach bezpośrednich, art. 138 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1973/2004 z dnia 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1782/2003 w sprawie systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania gruntów zarezerwowanych do produkcji surowców (Dz. Urz. WE Nr L 345 z 20 listopada 2004 r., str. 1 ze zm.), a także art. 51 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli przewidzianych schematów w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz. Urz. WE Nr L 141 z 30 kwietnia 2004 r., str. 18 ze zm.).