Wyrok NSA z dnia 28 maja 2008 r., sygn. I FSK 660/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia del. WSA Tomasz Kolanowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1517/06 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 grudnia 2004 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 1997 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 19 grudnia 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1517/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 30 grudnia 2004 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 1997 r.
W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że decyzja organu odwoławczego została wydana po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek uchylenia decyzji Izby Skarbowej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 7 lipca 2004 r., w którym Sąd nakazał organowi odwoławczemu zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy sprawy oraz uzasadnić w sposób wszechstronny pod względem faktycznym oraz prawnym wydane rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy utrzymując w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji, wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego oraz analizy dokonanego rozliczenia podatku od towarów i usług ustalono, iż podatnik dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego wynikającego z wystawianych dokumentów o podatek naliczony zawarty m.in. w fakturach wystawianych przez M. W. dotyczących badania wiarygodności finansowej podmiotów wskazanych przez nabywcę. W ramach prowadzonej działalności podatnik zajmował się bowiem prowadzeniem postępowań w sprawach dochodzenia roszczeń pieniężnych zleconych przez firmę "K.". Na podstawie ustaleń Prokuratury Okręgowej i informacji uzyskanej z Urzędu Skarbowego ustalono, iż M. W. nie składał deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług od stycznia 1995 r. do sierpnia 2000 r. Z wyjaśnień złożonych przez M. S. o sposobie wykonywania usług przez kontrahenta wynikało, że M. W. uzyskiwał dane dotyczące firm i zobowiązany był sprawdzić wypłacalność firmy, składniki majątku, informacje o kontrahentach. Z kolei M. W. zeznał, iż informacje przez niego uzyskane były przekazywane M. S., a on sam nie może udzielić szczegółowych wyjaśnień na temat sprawdzanych osób zasłaniając się poufnością uzyskiwanych informacji. Zeznał także, iż cała jego działalność w latach 1997-2000 opierała się na programie autorstwa A. S. i była skutkiem zastosowań tego programu. Ostatecznie Inspektor Kontroli Skarbowej nie ustalił sposobu wykonywania usług, bowiem z opinii biegłego dołączonej do akt sprawy wynika, że program ten był bezużyteczny. Oświadczenie o wykonaniu usługi oraz potwierdzenie tego oświadczenia fakturami nie mogły wg organu stanowić wystarczających dowodów, iż usługi były wykonane. Stwierdzono zatem, iż usługi te nie były wykonywane i brak było jakichkolwiek dowodów potwierdzających ich wykonanie. Opierając się na art. 19 ust.1 u.p.t.u. i § 54 ust. 4 pkt 4 lit. a. rozporządzenia Ministra Finansów z 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 154, poz. 797) organ odwoławczy stwierdził, że faktury dokumentujące czynności niewykonane nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
