Wyrok NSA z dnia 26 września 2008 r., sygn. II FSK 791/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędzia WSA (delegowany) Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 listopada 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 726/06 w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 28 lutego 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004r. oddala skargę kasacyjną.

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 15 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Gl 726/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 28 lutego 2006 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1.2. Za podstawę wyroku Sąd pierwszej instancji przyjął następujący stan faktyczny.

1.3. Decyzją Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. z 19 lipca 2005 r. określono Skarżącej kwotę zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości 28.968,50 zł. Decyzję tę wydano wobec stwierdzenia, że działalność gospodarcza prowadzona przez Skarżącą (usługi w zakresie prowadzenia szkoleń BHP dla pracowników i pracodawców, szkoleń na wózki widłowe, szkoleń palaczy i elektryków) podlega wyłączeniu od opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym i jako taka powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych. Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, organ podatkowy przyjął za podstawę opodatkowania przychód w kwocie 102.588,40 zł oraz udokumentowane koszty uzyskania przychodu w kwocie 550 zł.

Od decyzji powyższej Skarżąca nie wniosła odwołania.

1.4. W dniu 6 września 2005 r. (data wpływu pisma) złożyła natomiast do Dyrektora Izby Skarbowej w K. wniosek o stwierdzenie jej nieważności, podnosząc, iż decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a więc jest dotknięta wadą określoną w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.). Zdaniem Skarżącej rażące naruszenie prawa polegało na uchybieniu: 1) art. 23 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej poprzez odstąpienie od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania w sytuacji, gdy podatnik naruszył warunki uprawniające do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania, 2) art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych, 3) art.122 Ordynacji podatkowej poprzez pominięcie szeregu działań niezbędnych dla dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, 4) art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez zebranie materiału dowodowego, który nie został w sposób wyczerpujący rozpatrzony. W uzasadnieniu wniosku w szczególności podkreślono, że organ podatkowy bezpodstawnie przyjął za podstawę opodatkowania dane wynikające z dokumentów, nie stosując oszacowania, co doprowadziło do ustalenia zupełnie nierealnych wyników finansowych działalności gospodarczej Skarżącej w latach 2003-2004, zwłaszcza po stronie kosztów.