Wyrok NSA z dnia 11 września 2008 r., sygn. I FSK 1762/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 11 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3/07 w sprawie ze skargi J. spółka z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 27 października 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Zaskarżonym wyrokiem, z dnia 7 sierpnia 2007 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skarg J. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia 27 października 2006 r. w przedmiocie określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, oddalił skargi.

W wyniku czynności kontrolnych organ celny stwierdził, iż Spółka deklarowała nieprawidłową wysokość wartości celnej sprowadzanych do Polski towarów. Naczelnik Urzędu Celnego I w W. uznał przedmiotowe zgłoszenia celne za nieprawidłowe w zakresie dotyczącym wartości celnej towaru. Decyzje te zostały utrzymane w mocy decyzjami Dyrektora Izby Celnej w W. Rozstrzygnięcia podtrzymały orzeczenia sądu administracyjnego.

Wymienione decyzje stały się podstawą wszczęcia postępowania w zakresie określenia prawidłowej kwoty należności podatkowych, czego konsekwencją są decyzje zaskarżone w niniejszych sprawach.

W odwołaniach od decyzji Spółka wywodziła w szczególności, iż zadeklarowana przez nią w zgłoszeniach celnych wysokość podstawy opodatkowania w imporcie towarów była prawidłowa, a zatem wadliwe było określenie przez organ tej podstawy w innej wysokości niż podana przez Spółkę w zgłoszeniach. Poza tym, w ocenie Spółki decyzje zostały wydane na podstawie nieobowiązujących przepisów ustawy o VAT z 1993 r., czyli bez podstawy prawnej.