Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. II OSK 1881/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Niewiadomski Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant Agnieszka Kuberska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 lipca 2006 r. sygn. akt III SA/Łd 297/06 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi, 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
II OSK 1881 / 06
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 lipca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. W. uchylił decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] kwietnia 2006 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia [...] listopada 2005 r.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż wyrokiem z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie 3II SA/Łd 1464/01 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, uwzględniając skargę K. W., uchylił decyzję Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia 29 czerwca 2001 r. Nr 75 oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Łodzi z dnia 2 maja 2001 r. o braku podstaw do uznania u K. W. choroby zawodowej.
W uzasadnieniu wyroku z dnia 18 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, iż tylko wykazanie, że choroba została spowodowana (wyłącznie) przyczynami nie pozostającymi w związku z pracą pozwala na obalenie domniemania związku przyczynowego warunków pracy ze stwierdzonymi schorzeniami. W powyższym wyroku Sąd stwierdził również, powołując się na poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych, że brak jest podstaw prawnych, aby z prawnego pojęcia choroby zawodowej eliminować "uszkodzenie słuchu wywołane działaniem hałasu" ze względu na stopień uszkodzenia słuchu, tak jak to przyjęto w opinii Centrum Naukowego Medycyny Kolejowej w Warszawie z dnia 21 marca 2001 r. oraz w zaskarżonej decyzji. Ponadto Sąd stwierdził, że treść obu orzeczeń lekarskich wskazywała na różne rozpoznane schorzenia oraz że orzeczenie Kolejowej Poradni Medycyny Pracy w Warszawie nie zawierało w ogóle uzasadnienia, nie spełniało wymagań opinii biegłego, nie mogło więc stanowić podstawy wydania decyzji przez organ pierwszej instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
