Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2007 r., sygn. II OSK 1056/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Janina Kosowska Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1184/05 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Ministra Kultury z dnia [...] kwietnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 marca 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 1184/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. M. na decyzję Ministra Kultury z dnia [...] kwietnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wpisie do rejestru zabytków.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2005 r. Minister Kultury po rozpatrzeniu wniosku M. M. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2004 r., nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w L. z dnia [...] listopada 1989 r., nr [...], na mocy której dokonano wpisu do rejestru zabytków pod numerem [...] kamienicy przy ul. Z. w L.- utrzymał w mocy decyzję Ministra Kultury z dnia [...] grudnia 2004 r.
W toku postępowania ustalono, że Wojewódzki Konserwator Zabytków w L. decyzją z dnia [...] listopada 1989 r. wpisał do rejestru zabytków pod numerem [...] kamienicę w L. przy ulicy Z. wraz z murem ogrodzeniowym, w granicach działki nr 86. Wnosząc o stwierdzenie nieważności tej decyzji obecna współwłaścicielka nieruchomości M. M. stwierdziła, że nieruchomość została wpisana do rejestru bez powiadomienia ówczesnej właścicielki budynku, a ponadto decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem przepisu art. 5 pkt 1 oraz 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury. W decyzji nie określono precyzyjnie daty powstania kamienicy (po roku 1871), nie wykazano, że obiekt ma znaczenie ze względów historycznych dla dziedzictwa i rozwoju kultury. Ponadto według wnioskodawczyni kamienica została rozebrana w 1954 r. i wybudowana na nowo. Obiekt nie stanowi również wartości naukowej ani artystycznej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
