Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. II OSK 1683/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia NSA Ludwik Żukowski (spr.) Protokolant Andżelika Borek po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 17 maja 2006 r. sygn. akt II SA/Ke 798/05 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach (zwany dalej WSA, Sądem pierwszej instancji lub Sądem) wyrokiem z dnia 17 maja 2006 r., sygn. akt II SA/Ke 798/05 oddalił skargę J. N. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwanego dalej Kierownikiem Urzędu) z dnia [...], nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że orzekający w sprawie organ właściwie ustalił, iż wobec J. N. zachodzi określona w art. 25 ust. 1 pkt 2 (powinno być: "art. 25 ust. 2 pkt 2") ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U . z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm., zwanej dalej ustawą o kombatantach) przesłanka pozbawienia uprawnień kombatanckich. Zgodnie z tym przepisem, pozbawia się uprawnień kombatanckich osoby, które na mocy dotychczasowych przepisów uzyskały takie uprawnienia wyłącznie z tytułu działalności w latach 1944-1956 w charakterze uczestników walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej. J. N. korzystał dotychczas z uprawnień kombatanckich wyłącznie z tytułu uczestnictwa w walkach o utrwalenie władzy ludowej w okresie od maja 1949 r. do października 1951 r. Równocześnie uprawnienia kombatanckie nie przysługują mu na podstawie art. 1 ust. 2, art. 2 i art. 4 ustawy o kombatantach. Zgodnie z oceną prawną zawartą w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 lutego 2004 r., sygn. akt II SA/Kr 2235/00, którym uchylono poprzednie decyzje Kierownika Urzędu pozbawiające J. N. uprawnień kombatanckich, wynik sprawy zależał od ustalenia, czy [...] Pułk Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (zwanego dalej KBW), do którego wcielono skarżącego, walczył w okresie jego służby, a więc przed [...] października 1951 r., z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii (zwanej dalej UPA), a więc czy spełnione zostały warunki korzystania z uprawnień kombatanckich na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o kombatantach, w części dotyczącej walk z oddziałami UPA. W ocenie WSA, Kierownik Urzędu właściwie zrealizował ocenę prawną zawartą w prawomocnym wyroku sądu i przekonująco wykazał, że J. N. w okresie pełnienia służby wojskowej nie uczestniczył w walkach z oddziałami UPA. Ustalono, że J. N. pełnił służbę w [...] Pułku KBW, co wynika z wpisów w książeczce wojskowej. Na podstawie danych zgromadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu ustalono, że ta zmilitaryzowana formacja toczyła walki z oddziałami UPA wyłącznie w 1951 r., walki te doprowadziły do ujęcia członka UPA o pseudonimie "[...]", w dniu [...] 1951 r. Udokumentowane walki odbywały się więc po zakończeniu przez J. N. służby wojskowej. Zasadnie więc Kierownik Urzędu odmówił wiarygodności zeznaniu świadka, M. Z.. Sam skarżący przyznał bowiem, że w okresie pełnienia służby nie był w stanie zidentyfikować nazw oddziałów, z którymi rozkazywano mu walczyć. Każdorazowo był przekonany, że walczy z oddziałem UPA, podczas gdy [...] Pułk KBW jak wynika ze sprawozdań operacyjnych KBW walczył z wieloma oddziałami nienależącymi do UPA.