Wyrok NSA z dnia 21 marca 2007 r., sygn. I GSK 2504/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz Sędziowie NSA Jan Bała (spr.) Zofia Borowicz Protokolant Anna Wróblewska po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej I. H. - P.W. [...]w Luboniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 9 maja 2006 r. sygn. akt III SA/Po 182/04 w sprawie ze skargi I. H. - P.W. [...] w Luboniu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 9 maja 2006 r., sygn. akt III SA/Po 182/04 oddalił skargę I. H. - PW "[...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Poznaniu z dnia [...] lutego 2004 r., nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.
Sąd orzekał w oparciu o następujący stan faktyczny ustalony w sprawie.
Naczelnik Urzędu Celnego w Lesznie decyzją z dnia [...] listopada 2003 r., nr [...] uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane przez I. H. - PW [...] w procedurze uproszczonej poprzez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycją nr [...] i [...] z dnia 13 sierpnia 2002 r. oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia 23 sierpnia 2002 r. w części dotyczącej stawki celnej i kwoty wynikającej z długu celnego. Organ uznał, że na podstawie weryfikacji świadectwa pochodzenia nie mógł przyjąć stawki celnej konwencyjnej w wysokości 18% i dlatego zastosował autonomiczną stawkę celną w wysokości 60%. Kraj pochodzenia (Chiny) ustalono przy tym na podstawie zapisów na fakturze, stanowiącej załącznik do zgłoszenia celnego.
Orzekając na skutek odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu decyzją z dnia 11 lutego 2004 r. utrzymał w mocy decyzję organu celnego I instancji.
Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odniósł się w pierwszej kolejności do wniosku strony o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niekonstytucyjności przepisu § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 2001 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej (Dz.U. Nr 146, poz. 1639 ze zm.) i przepisu § 20a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz.U. Nr 130, poz. 851 ze zm.) uznając, że sądy administracyjne nie są uprawnione do wystąpienia z takim wnioskiem. Posiadają natomiast kompetencje do przedstawienia Trybunałowi Konstytucyjnemu pytania prawnego co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jednakże Sąd I instancji uznał, iż po dokonaniu analizy treści przepisów prawnych stanowiących podstawę zaskarżonej decyzji oraz przepisów powołanych przez skarżącą, nie ma wątpliwości co do ich zgodności z normami Konstytucji RP, które uzasadniałyby wystąpienie z pytaniem prawnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
