Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. I FSK 734/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krzysztof Stanik Sędziowie sędzia NSA Marek Kołaczek sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.) Protokolant Dariusz Rosiak po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 lutego 2006 r. sygn. akt I SA/Rz 455/04 w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2001 roku 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie na rzecz B. F. kwotę 5500 zł (pięć tysięcy pięćset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę B. F., zwaną dalej skarżącą, na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2001 r.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołania skarżącej, prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą: G., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu z dnia [...] (nr [...]), zmienioną decyzją tegoż Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], w sprawie określenia w podatku od towarów i usług za czerwiec 2001 r., wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 559 zł. W uzasadnieniu powyższej decyzji wyjaśnił, że skarżąca w czerwcu 2001 r., w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT - 7), wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 287.646 zł., przy czym w deklaracji tej odliczyła podatek akcyzowy od nabycia papierosów w łącznej kwocie 232.655,15 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu, decyzją z dnia [...], określił kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w wysokości 287.646 zł., w tym kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 15.364 zł i kwotę do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 272.282 zł. W uzasadnieniu zaznaczył, że w toku postępowania dokonano kontroli prawidłowości deklarowanych kwot i stwierdzono zgodność z dokumentami źródłowymi, jednakże zastosowano zwrot bezpośredni wynikający z regulacji z art. 21 ust 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm.); zwanej dalej ustawą VAT. Decyzją z dnia [...] (nr [...]) Izba Skarbowa w Rzeszowie utrzymała w mocy tę decyzję. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie - Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie uwzględnił skargę wniesioną przez skarżącą i wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2003 r. (SA/ Rz 2536/01) uchylił powyższą decyzję. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że bezsporne było, że papierosy zostały wyeksportowane do Mołdawii w wyniku sprzedaży, a sprzedaż ta została opodatkowana według stawki 0 % i wpisana do ewidencji VAT. Sąd nakazał zbadać czy zachodził szczególny rodzaj działalności w rozumieniu art. 21 ust 5 ustawy VAT i czy przepis ten mógł mieć zastosowanie. Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia [...] (nr [...]) uchylono decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Przemyślu z dnia [...]. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy ustalono, że skarżąca, w maju 2001 r., w Urzędzie Skarbowym w Zielonej Górze kupiła 55.454 paczek papierosów, w Urzędzie Skarbowym w Świebodzinie 16.737 paczek papierosów oraz w Urzędzie Celnym w Olsztynie 101.389 paczek papierosów, wszystkie bez znaków akcyzy RP. Pierwszy zakup udokumentowany został fakturą VAT nr 11/2001 z dnia 30 maja 2001r. i fakturą korygującą nr 12/2001 z dnia 25 czerwca 2001 r., według których łączna wartość zakupu wyniosła 200.458,10 zł, w tym podatek akcyzowy 133.810,22 zł. Drugi zakup udokumentowany został fakturą VAT nr 01 /EGZ/2001 z dnia 29 maja 2001 r., według której wartość zakupu wyniosła 49.876,26 zł., w tym podatek akcyzowy 40.670,91 zł. Natomiast trzeci zakup udokumentowano fakturą VAT nr 46 /L/01 z dnia 15 maja 2001 r., według której wartość zakupu wyniosła 101389 zł., w tym podatek akcyzowy 58.174,02 zł. Zakupione papierosy, według dokumentów sporządzonych skarżącą, zostały sprzedane Firmie Handlowej D. I. - , K. ulica [...]. Sprzedaż została udokumentowana fakturami: nr 07/05/01 Exp z dnia 25 maja 2001 r., do której to transakcji wystawiono dokument JDA SAD z dnia 25 maja 2001 r., zaewidencjonowany w Oddziale Celnym w Hrebennem, nr 08/05/01 Exp z dnia 30 maja 2001r., do której wystawiony został dokument JDA SAD z dnia 30 maja 2001 r., także zaewidencjonowany w Oddziale Celnym w Hrebennem. Organ odwoławczy wskazał dalej, że możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku akcyzowego przewidywał § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego (Dz. U. nr 119, poz. 1259 ze zm.) zwane dalej rozporządzeniem. Cytując treść tego przepisu oraz treść art. 4 pkt 4 ustawy VAT organ odwoławczy zaznaczył, że możliwość obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zwiększony o podatek akcyzowy dotyczyła eksportowanego wyrobu akcyzowego, przy czym pod pojęciem "eksportu towaru" należało rozumieć potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i ust. 3 ustawy VAT. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu I instancji, że w świetle dowodów zgromadzonych w postępowaniu podatkowym brak było podstaw do przyjęcia, że wywóz papierosów z polskiego obszaru celnego nastąpił wskutek wykonania czynności, o którym mowa w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy VAT. Podkreślił, że w toku postępowania ustalono, że firma, która - wg twierdzeń skarżącej - nabyła papierosy, nie istniała w okresie kiedy miano zawrzeć stosowne umowy i dokonano eksportu papierosów. Powołał się w tym zakresie na informacje zawarte w piśmie Mołdawskiego Centrum do Walki z Przestępstwami Gospodarczymi i Korupcją z dnia 23 sierpnia 2002 r., oraz na pismo Wydziału Ekonomiczno - Handlowego Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Mołdowy z dnia 7 czerwca 2002 r. Organ odwoławczy podkreślił, że z powołanych wyżej dokumentów wynikało, że firma D. I. -K. nie była ujęta w rejestrze na terytorium Republiki Mołdowy i brak też było wpisów o jej likwidacji lub reorganizacji. Przyjął, że w sprawie brak było dowodów na to, że sprzedaż eksportowa faktycznie została dokonana, gdyż skarżąca posiadała jedynie dokument celny, z którego wynikało, że towar opuścił granice RP. Nie zawarła natomiast umowy sprzedaży papierosów na piśmie, nie przedłożyła zamówienia, kontrahent zagraniczny nie dokonał zapłaty za papierosy za pośrednictwem banku jak też nie zawarto umowy na przewóz papierosów z kraju do odbiorcy. Skarżąca - jak zaznaczono w uzasadnieniu decyzji - nie przedstawiła żadnego dokumentu, jak również nie wniosła o przeprowadzenie dowodu, z którego wynikałoby, że D. I. jest osobą, która rzeczywiście istnieje i prowadziła z nią interesy. Podała tylko, że przyjmowała pieniądze od kontrahenta w dniu zapłaty za zakupione papierosy w urzędzie celnym, co jednak w ocenie organu odwoławczego - przy jednoczesnym braku potwierdzenia przez kontrahenta - nie dowodziło faktycznego przekazania pieniędzy, a tym samym nie dowodziło, że transakcja sprzedaży miała miejsce. Organ odwoławczy podkreślił następnie, że w dniu 30 marca 2004 r. do Urzędu Skarbowego w Przemyślu wpłynęło pismo Ministerstwa Finansów Departament Kontroli Celnej z dnia 19 marca 2004 r. informujące, że na podstawie ustaleń dokonanych przez mołdawską administrację celną Firma Handlowa D. I. K. ul. [...] nie występowała w bazie danych wyspecjalizowanego centrum informacyjnego "VAMA". Ponadto, z informacji uzyskanych z Izby Celnej w Białej Podlaskiej zawartych w piśmie z dnia 2 lutego 2002 r. wynikało, że według danych Zachodniego Regionalnego Urzędu Celnego we Lwowie papierosy różnych marek odprawione w procedurze wywozu na rzecz firmy skarżącej nie figurowały w komputerowych bazach danych Urzędu Celnego w Rawie Ruskiej. Z kolei z informacji Ukraińskich Służb Celnych wynikało, że przejście graniczne Hrebenne - Rawa Ruska nie znajdowało się na liście przejść granicznych dopuszczonych do wwozu wyrobów tytoniowych na Ukrainę. Dyrektor Izby Skarbowej podniósł także, że faktura i dokument SAD, mimo spełnienia wymogów formalnych przewidzianych w przepisach, nie były "absolutnymi" dowodami zdarzenia gospodarczego i że można im przeciwstawić inne dowody. W przypadku powzięcia wątpliwości co do tego czy faktura odzwierciedlała rzeczywiste zdarzenie gospodarcze organ podatkowy uprawniony był do sprawdzenia zgodności faktury z tym zdarzeniem. Wyjaśnił dalej, że przeprowadzone postępowanie, również przy uwzględnieniu, że przewóz papierosów do granicy państwa odbywał się pod konwojem, wykazało że wywóz towarów z polskiego obszaru celnego nie nastąpił w wykonaniu czynności sprzedaży, ani żadnej innej wymienionej w art. 2 ust 1 i 3 ustawy VAT i wobec tego nie nastąpił eksport towarów w rozumieniu art. 4 pkt 4 tej ustawy, co z kolei powodowało brak podstaw do zastosowania § 21 rozporządzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
