Wyrok NSA z dnia 18 października 2007 r., sygn. II FSK 1155/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edyta Anyżewska (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 sierpnia 2004 r. sygn. akt SA/Sz 1357/03 w sprawie ze skargi T. W. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 12 czerwca 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy, w wyniku wznowienia postępowania administracyjnego, uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku obrotowym i dochodowym za 1986 r . 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 sierpnia 2004 r., sygn. akt SA/Sz 1357/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę T. W. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 12 czerwca 2003 r. w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w sprawie określenia wysokości zobowiązania z podatku obrotowym i dochodowym za 1986 r.

W motywach orzeczenia Sąd wyjaśnił, że sporną decyzją, wydaną z powołaniem się na art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 245 § 1 pkt 2, § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), dalej O.p., Izba Skarbowa w S. utrzymała w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego w S. z dnia 4 kwietnia 2003 r. odmawiającą, w wyniku wznowionego postępowania, uchylenia decyzji ostatecznej tego organu z dnia 28 lipca 1989 r., którą określono podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego w podatku obrotowym oraz w podatku dochodowym za 1986 r.

Podstawę żądania wznowienia postępowania stanowiły art. 240 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z § 3 O.p. We wniosku skarżący podnosił, że decyzję z dnia 28 lipca 1989 r. wydano na podstawie fałszywych zeznań świadków. Ponadto niewłaściwie sporządzono protokół przesłuchania świadka M. H. wobec braku podpisu tego świadka w protokole (t.1, k-124,125,131,132), a także wadliwie doręczono decyzję w trybie zastępczym, wskutek czego podatnik nie mógł zapoznać się z jej treścią i dochodzić swych praw.