Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2006 r., sygn. II FSK 25/06
Podstawy skargi kasacyjnej stanowią najważniejszy jej wymóg, gdyż decydują o jej istocie i charakterze. Podstawy i wnioski skargi kasacyjnej składają się na jej granice i mają one, co do zasady, charakter wiążący sąd, wobec czego jest on związany granicami kasacji sformułowanymi przez skarżącego
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Marii S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 września 2005 r. sygn. akt I SA/Ke 69/05 w sprawie ze skargi Marii i Andrzeja S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy określenia straty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Marii S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 180 zł /słownie: sto osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
II FSK 25/06
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 września 2005 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w sprawie I SA/Ke 69/05, oddalił skargę Marii i Andrzeja S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 stycznia 2004 r. w przedmiocie odmowy określenia straty z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Marię S. w 1998 roku. Zaskarżonym rozstrzygnięciem utrzymano w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w B. z dnia 14 maja 2003 r. w części dotyczącej odmowy określenia Marii S. straty z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w 1998 roku oraz uchylono tą decyzję i umorzono postępowanie w części dotyczącej określenia wysokości zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy z tego tytułu. Organy podatkowe w rozpoznawanej sprawie ustaliły, że małżonkowie S. dokonali rocznego rozliczenia podatku dochodowego za 1998 rok w oparciu o art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 90 poz. 416 ze zm./. W zeznaniu PIT-33 Maria S. wykazała stratę z prowadzonej w tym roku działalności gospodarczej w zakresie handlu artykułami spożywczymi i przemysłowymi. Andrzej S. wykazał natomiast dochód z tytułu zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Podatnicy odliczyli też wydatki remontu mieszkania. Po dokonaniu kontroli podatkowej oraz analizy dokumentacji podatkowej prowadzonej przez Marię S. w 1998 roku działalności gospodarczej, organy kontroli skarbowej stwierdziły nierzetelność podatkowej księgi przychodów i rozchodów w zakresie wykazanego w niej przychodu oraz kosztów uzyskania przychodów. Świadczyć o tym miało dokonanie przez podatniczkę sprzedaży towarów poniżej cen ich zakupu. Organy ustaliły także, że podatniczka wprowadziła do obrotu towary wyszczególnione w remanencie początkowym za wyjątkiem artykułów spożywczych o krótkim terminie do spożycia. Natomiast podatniczka nie dokonała stosownej adnotacji o przeterminowaniu lub zniszczeniu towarów w pierwszej połowie 1997 roku, a nie sprzedanych przed przerwą w prowadzonej przez nią działalności spowodowaną remontem budynku sklepowego. W zapisach księgi podatkowej nie odnotowano także zdarzeń o ubytkach losowych towaru, podczas gdy, według twierdzeń podatniczki, część towaru uległa zniszczeniu w trakcie remontu. Na tej podstawie organy stwierdziły, że skoro remanent początkowy został sporządzony przez podatniczkę nierzetelnie, bo niezgodnie ze stanem faktycznym, to nastąpiło zawyżenie kosztów działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
