11.05.2006 Podatki

Wyrok NSA z dnia 11 maja 2006 r., sygn. I FSK 687/05

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędziowie NSA Ryszard Mikosz (sprawozdawca), Małgorzata Niezgódka - Medek, Protokolant Iwona Wtulich, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Krzysztofa K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 1505/04 w sprawie ze skargi Krzysztofa K. na decyzję Ministra Finansów z dnia 19 maja 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie o podatek od towarów i usług za grudzień 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sygn. I FSK 687/05

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 23 marca 2005 r., III SA/Wa 1505/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Krzysztofa K. na decyzję Ministra Finansów z dnia 19 maja 2004 r., (...). Decyzją tą Minister Finansów utrzymał w mocy własną decyzję odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Izby Skarbowej w B. z dnia 30 maja 2001 r. w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za grudzień 2000 r. do przeniesienia na następny miesiąc uznając, że w sprawie nie zachodziły przesłanki, o których mowa w art. 247 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm., obecnie Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./, gdyż podniesione przez stronę okoliczności nie dowiodły, aby decyzja Izby Skarbowej w B. wydana została z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny podzielił to stanowisko. W uzasadnieniu w pierwszej kolejności przedstawił poglądy dotyczące rozumienia pojęcia "rażące naruszenie prawa", jakie zarysowały się w orzecznictwie i w doktrynie, opowiadając się zarazem na rzecz tego spośród nich, który przyjmuje, iż do naruszenia takiego dochodzi "w sytuacji, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją." Nawiązując do definicji słownikowych Sąd podkreślił zarazem, że "rażący" to dający się łatwo stwierdzić, wyraźny, oczywisty, niewątpliwy, bezsporny i dlatego "wstępnym warunkiem uznania, że nastąpiło rażące naruszenie prawa, jest ustalenie, że w zakresie objętym decyzją obowiązywał niewątpliwy stan prawny, a dokonane rozstrzygnięcie jest w oczywisty sposób z nim niezgodne." W tym kontekście Sąd wyraził pogląd, że "podnoszona przez Skarżącego okoliczność wydania decyzji bez uprzedniego przeprowadzenia czynności sprawdzających nie stanowi o rażącym naruszeniu prawa, gdyż przepisy stanowiące podstawę wydania decyzji [w uzasadnieniu jako tę podstawę wskazano art. 21 par. 3, art. 53 par. 4 Ordynacji podatkowej i art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./] nie ustanawiały warunku uprzedniego wykorzystania czynności sprawdzających w celu usunięcia wadliwości deklaracji". W związku z tym Sąd skonstatował, że "brak sprzeczności dokonanego rozstrzygnięcia z normą prawną."

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne