Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2006 r., sygn. II FSK 842/05
W świetle art. 21 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne, organy podatkowe ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 kwietnia 2005 r., I SA/Ol 50/05 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 22 grudnia 2004 r., (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 1999 r. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania przez WSA w Olsztynie; (...).
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2005 r., I SA/Ol 50/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 22 grudnia 2004 r., w przedmiocie podatku od nieruchomości za 1999 r.
Przedstawiając dotychczasowy przebieg sprawy Sąd wyjaśnił, że utrzymując decyzję Burmistrza Miasta O. z dnia 21 czerwca 2004 r. w mocy, SKO zauważyło, że mimo istniejącego obowiązku podatnik nie złożył deklaracji podatkowej w podatku od nieruchomości i nie wpłacił podatku, do czego obligował go art. 6 ust. 8 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Należało zatem orzec o zaległości podatkowej zgodnie z art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że podatnik od dnia 1 grudnia 1994 r. jest użytkownikiem nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa położonych na terenie Nadleśnictwa D., co wynika z dołączonej do akt umowy najmu obszaru leśnego z dnia 1 grudnia 1994 r. W myśl par. 2 ust. 1 tej umowy najemca mógł korzystać z przedmiotu najmu tylko dla celów związanych z obronnością Państwa. Następnie w dniu 20 grudnia 1999 r. podpisana została umowa o przekazaniu /na cele obronności par. 2/ w użytkowanie od dnia 1 stycznia 2000 r. Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury w O. gruntów Skarbu Państwa, zmienionej następnie aneksem z dnia 3 kwietnia 2001 r., powiększającym wynajmowany obszar. Z wyjaśnień Zastępcy Nadleśniczego Nadleśnictwa D. zawartych w piśmie z dnia 8 kwietnia 2004 r. wynika, że przebieg granic poligonu wojskowego na terenie gminy O. w latach 1999-2002 był taki sam jak w chwili obecnej, a grunty użytkowane przez MON położone są w zwartym kompleksie. W piśmie z dnia 8 marca 2004 r. Zastępca Nadleśniczego wskazał, że wojsko użytkuje wszystkie grunty Nadleśnictwa położone w obrębie ewidencyjnym W. za wyjątkiem pięciu działek gruntu, których łączna powierzchnia wynosi 0,93 ha. Grunty oddane w użytkowanie nie są jednorodne pod względem użytków. W ich skład wchodzi zarówno rola, jak i łąki, pastwiska, wody stojące, drogi, ale także lasy i grunty leśne, tereny różne oraz grunty zabudowane i zurbanizowane. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty nie objęte przepisami o podatku rolnym lub leśnym. Z kolei art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444 ze zm./, dalej ustawa o lasach, stanowił, że opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegały wszystkie lasy, z wyjątkiem nie związanych z gospodarką leśną, zajętych na ośrodki wypoczynkowe, działki budowlane i rekreacyjne oraz wyłączonych decyzjami administracyjnymi z gospodarki leśnej na cele inne niż leśne. Wskazując na definicję lasu zawartą w art. 3 ww. ustawy, organ zauważył, że z akt rozpatrywanej sprawy wynika, iż celem przekazania opisanych wyżej gruntów Rejonowemu Zarządowi Infrastruktury w O. były potrzeby obronności Państwa. Nadleśniczy Nadleśnictwa D. w piśmie z dnia 22 października 2004 r. stwierdził, że na "typowych" polach roboczych poligonów stanowiących grunty nieleśne, nie prowadzono w zasadzie żadnej gospodarki leśnej. Z punktu widzenia Nadleśnictwa tereny te generują tylko koszty związane z gaszeniem pożarów, naprawą dróg itp. Skoro zatem w posiadaniu podatnika znajdują się grunty oddane w użytkowanie na podstawie wymienionych wyżej umów, które nie są związane z działalnością leśną, to nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem leśnym, lecz spoczywa na nich obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości. Ponadto organ podatkowy podkreślił, odnosząc się do zarzutów odwołania, co do ewentualnej solidarnej odpowiedzialności Nadleśnictwa za zobowiązania podatkowe, że odpowiedzialność ta dotyczy podmiotów, które władają nieruchomością na podstawie tego samego tytułu prawnego. W rozpatrywanej sprawie tego rodzaju sytuacja nie występuje. Odwołujący się posiada grunty na podstawie umowy zawartej z jednostką organizacyjną reprezentującą Skarb Państwa. Nie może być zatem mowy o solidarnej odpowiedzialności wymienionych podmiotów.
Skargę na omawianą decyzję wniósł Skarb Państwa - Rejonowy Zarząd Infrastruktury w O. Zaskarżonej decyzji zrzucił naruszenie art. 2 Konstytucji RP, polegające na nieuwzględnieniu wynikających z niego zasad niedziałania prawa wstecz, pewności prawa oraz zaufania obywateli do Państwa oraz naruszenie ww. przepisu poprzez przyjęcie za podstawę materialną decyzji - uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia 29 grudnia 1998 r., która oprócz ww. zasad naruszała zasadę zachowania odpowiedniego vacatio legis i zasadę prawidłowej legislacji. Ponadto zarzucono naruszenie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez błędne uwzględnienie treści niniejszego przepisu w stanie prawnym z dnia 21 czerwca 2004 r. i nieuwzględnienie treści tego przepisu z okresu, w którym powstało zobowiązanie podatkowe /1999 r./. W taki sam sposób naruszono zdaniem strony skarżącej art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. "a", art. 4 ust. 1 pkt 1 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Tym samym doszło zdaniem skarżącego również do naruszenia art. 21 par. 1 pkt 1 i art. 21 par. 3 Ordynacji podatkowej polegającego na wydaniu przez organ podatkowy decyzji bez podstawy prawnej i faktycznej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
