Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2005 r., sygn. I OSK 192/05
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz ( spr. ), Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski, Anna Orłowska, Protokolant Agnieszka Kwiatkowska, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Krzysztofa S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2004 r. sygn. akt II SA 4224/03 w sprawie ze skargi Krzysztofa S. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu z dnia 6 października 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. odstępuje od zasądzenia na rzecz Szefa Agencji Wywiadu zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego od skarżącego Krzysztofa S.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 października 2004 r. oddalił skargę Krzysztofa S. na decyzję Szefa Agencji Wywiadu z dnia 6 października 2003 r., odmawiającą stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył treść decyzji Szefa Agencji Wywiadu z dnia 1 września 2003 r. wydanej na podstawie art. 157 par. 3 Kpa, którą odmówiono stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego z dnia 12 września 1987 r. o zwolnieniu K. S. ze Służby Bezpieczeństwa. Zwolnienie nastąpiło na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 31 lipca 1985 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej /Dz.U. nr 38 poz. 181 ze zm./. Przepis ten stanowił, że funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadku pozbawienia stopnia Milicji Obywatelskiej na wniosek sądu honorowego. Orzeczenie sądu honorowego zostało wydane w dniu 2 września 1987 r. i zawierało wniosek skierowany do Ministra Spraw Wewnętrznych o pozbawienie funkcjonariusza stopnia. Funkcjonariusz został pozbawiony stopnia na podstawie art. 29 ust. 4 powołanej ustawy rozkazem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 września 1987 r. (...). Organ wskazał również na okoliczności podnoszone przez Krzysztofa S., uzasadniające stwierdzenie nieważności rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby w Służbie Bezpieczeństwa. Zdaniem K. S. został on zwolniony ze służby, gdyż został uznany winnym popełnienia przestępstwa, a właściwym do tego był wyłącznie sąd karny. Nie udowodniono mu winy, pozbawiono prawa do obrony poprzez niepowiadomienie o wszczęciu postępowania przed sądem honorowym, nie zapoznano z treścią zarzutów, uniemożliwiono udział obrońcy, nie przekazano Ministrowi Spraw Wewnętrznych jego raportu, fałszowano dokumenty dotyczące zwolnienia ze służby, nie wydano świadectwa służby. Odnosząc się do zarzutów organ stwierdził, że analiza dokumentów zebranych w sprawie nie pozwala na stwierdzenie, że są one zasadne. Funkcjonariusz odpowiadał za naruszenie dyscypliny służbowej, a nie za popełnienie przestępstwa. Fakt, że nie powiadomiono właściwych organów o zaistniałym zdarzeniu, nie wykluczał odpowiedzialności funkcjonariusza w ramach prowadzonego postępowania dyscyplinarnego, a w tej konkretnej sprawie właściwym do stwierdzenia winy funkcjonariusza jak i wnioskowania o wymiar kary był sąd honorowy. Funkcjonariusz był informowany o ciążących na nim zarzutach i na ich okoliczność przesłuchiwany, został poinformowany o terminie rozprawy przed sądem honorowym, jak również o treści podjętego w sprawie orzeczenia. Nieustanowienie w sprawie obrońcy było jego suwerenną decyzją. Organ podkreślił, że funkcjonariusz podczas prowadzonego przesłuchania przed komisją dyscyplinarną przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
