Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2005 r., sygn. I OSK 198/05
Używane przez ustawodawcę w różnych aktach prawnych pojęcia "zasiłek pielęgnacyjny" i "dodatek pielęgnacyjny" mogą być traktowane jako synonimy w kontekście definicji dochodu zawartej w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędziowie NSA Krystyna Borkowska, Wojciech Chróścielewski (spr.), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 16 listopada 2004 r. sygn. akt II SA/Wr 2521/02 w sprawie ze skargi Haliny M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 23 września 2002 r. (...) w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 listopada 2004 r., II SA/Wr 2521/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uchylił zaskarżoną przez Halinę M. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 23 września 2002 r. (...) w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oraz poprzedzająca ją decyzję Prezydenta Miasta K.-K. z 22 lipca 2002 r. Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Prezydent Miasta K.-K. decyzją z dnia 5 kwietnia 2002 r. odmówił przyznania Halinie M. dodatku mieszkaniowego ze względu na przekroczenie dopuszczalnej nadwyżki powierzchni użytkowej lokalu w stosunku do powierzchni normatywnej, przy jednoczesnym przekroczeniu dopuszczalnego udziału powierzchni pokoi i kuchni w stosunku do powierzchni użytkowej lokalu. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. decyzją z dnia 11 czerwca 2002 r. uchyliło zaskarżoną decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W uzasadnieniu tej decyzji podniesiono, iż z zebranej dokumentacji wynika, że wnioskodawczyni spełnia dwa warunki uprawniające ją do otrzymania dodatku mieszkaniowego tj. posiada tytuł prawny do lokalu oraz zadeklarowany dochód nie przekracza w stosunku miesięcznym 150% kwoty najniższej emerytury. Jednocześnie wskazano, iż odwołująca się załączyła dopiero do odwołania orzeczenie OKIZ z dnia 11 maja 1985 r., więc wyjaśnienia wymaga kwestia jej uprawnień do zwiększenia powierzchni. Decyzją organu I instancji z dnia 26 lipca 2002 r. odmówiono ponownie przyznania stronie dodatku mieszkaniowego uzasadniając to przekroczeniem miesięcznego dochodu normatywnego na 1 osobę o kwotę 138,79 zł. Organ odwoławczy swoją decyzją z 23 września 2002 r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Uznał, że dochód strona przekracza kryterium określone w art. 16 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734/, a zgodnie z art. 3 ust. 3 tej ustawy za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, chyba, że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jednocześnie wskazano, iż do dochodu nie wlicza się m.in. zasiłków pielęgnacyjnych. Tak więc dochód wnioskodawczyni za okres od listopada 2001 r. do stycznia 2002 r. wynosił łącznie za 3 miesiące 2814,48 zł, co oznacza, że miesięczny dochód wynosił 938,16 zł, - nastąpiło przekroczenie dochodu o kwotę wyższą niż 150% kwoty najniższej emerytury, która w dniu złożenia wniosku, jak i w dniu, od którego zostaje przyznany dodatek wynosiła 530,26 zł, a jej 150% odpowiadało kwocie 799,37zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
