Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2005 r., sygn. FSK 1419/04
Kontrola działalności administracji publicznej, dokonywana przez Naczelny Sąd Administracyjny nie oznacza powtórnego badania legalności zaskarżonego aktu administracyjnego w jego całokształcie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędziowie NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Aleksandra Wrzesińska- Nowacka (spr.), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2005 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej Ioannisa B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 2518/01 w sprawie ze skargi Ioannisa B. na decyzje Izby Skarbowej w W. z dnia 19 lipca 2001 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 1999 rok 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ioannisa B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 300 zł /trzysta złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Ioannisa B. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 19 lipca 2001 r. Decyzją tą organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za lipiec 1999 r. na kwotę 9.206 zł, określenia zaległości w tym podatku w kwocie 3.808 zł oraz odsetek za zwłokę.
Organy podatkowe ustaliły, iż podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym i detalicznym artykułami tekstylnymi. W deklaracji dla podatku od towarów i usług za lipiec 1999 r. podatnik wykazał nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego w kwocie 5.218 zł. Uwzględnił w niej też kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z czerwca 1999 r. 23 lipca 1999 r. złożył bowiem korektę deklaracji za czerwiec, w której wykazał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, wykazując jednocześnie nadwyżkę z poprzedniej deklaracji. Ustalono, iż w deklaracji za kwiecień 1999 r. podatnik nie wykazał kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia z deklaracji VAT-7 za marzec 1999. Kwotę tę wykazał dopiero w deklaracji korygującej za czerwiec 1999 r. Naruszył tym samym w ocenie Inspektora Kontroli Skarbowej art. 19 ust. ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Przepis ten reguluje ramy czasowe, w których istnieje prawo podatnika do dokonania obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług w przypadku, gdy podatnik w tym czasie nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie miał możliwości skorzystania z uprawnień, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług. Podatnik naruszył także w ocenie organu przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 czerwca 1998 r. w sprawie wzoru deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 77 poz. 510/, nieprawidłowo wypełniając deklaracje za kwiecień i czerwiec 1999 r. Skoro w kwietniu wystąpiła sprzedaż opodatkowana, to w tym miesiącu/a nie w czerwcu/ winna być rozliczona nadwyżka podatku naliczonego nad należnym z miesiąca marca 1999 r. Izba Skarbowa, odnosząc się do zarzutów odwołania, podniosła dodatkowo, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług na podatniku ciąży obowiązek obliczania i deklarowania podatku w ustawowym terminie. Podatek od towarów i usług jest podatkiem rozliczanym w okresach miesięcznych /art. 10 ust. 1 i 2 oraz art. 26 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług/. Skoro podatnik w deklaracjach za miesiące od kwietnia do lipca 1999 r. określił wysokość zobowiązania niezgodnie z przepisami prawa, to organ kontroli skarbowej w decyzjach dotyczących poszczególnych miesięcy określił to zobowiązanie w prawidłowej wysokości. Natomiast po porównaniu z wpłatami podatku, dokonanymi przez podatnika za wskazane wyżej miesiące, stwierdził nadpłatę za maj 1999 r. Nadpłata ta powstała z dniem zapłaty przez podatnika podatku w wysokości wyższej od należnej /art. 74 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa/. Nadpłaty, zgodnie z art. 75 par. 1 Ordynacji podatkowej podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych. W związku z tym nadpłata za maj 1999 r. zostanie zarachowana na najstarsze zobowiązanie podatkowe skarżącego. Czynności te przeprowadzi jednak w trybie art. 75 par. 1 oraz art. 62 par. 1 Ordynacji podatkowej właściwy urząd skarbowy, a podatnik zostanie powiadomiony o wynikach tego postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
