Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2005 r., sygn. FSK 1159/04
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Edmund Łój, Sędziowie NSA Juliusz Antosik ( spr.), Stanisław Bogucki, Protokolant Ewa Tokarczyk, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Zdzisława W. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2003 r. sygn. akt I SA/Wr 1436/02 w sprawie ze skargi Zdzisława W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 28 marca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1999 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Zdzisława W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. 2.400 /dwa tysiące czterysta/ zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
FSK 1159/04
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 28 listopada 2003 r., I SA/Wr 1436/02, Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu oddalił skargę Zdzisława W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 28 marca 2002 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1999 r.
Izba Skarbowa w spornej /między podatnikiem a organami podatkowymi/ kwestii zastosowania par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ stwierdziła, że przeprowadzone postępowanie dowiodło, iż prace wymienione w zakwestionowanych fakturach zakupu nie mogły być wykonane. Trudno, w ocenie Izby Skarbowej, uznać za wiarygodne wyjaśnienia, że prace w tak szerokim zakresie /chodziło o różnego rodzaju prace rozbiórkowe/ zostały wykonane przez jedną osobę lub grupę osób niemożliwych do zidentyfikowania. Izba uznała przy tym za prawidłowe odrzucenie przez organ I instancji wniosków dowodowych z opinii biegłego z zakresu budownictwa, dotyczących sposobu, metody przeprowadzenia prac rozbiórkowych, zakresu wykorzystania ciężkiego sprzętu na placach rozbiórkowych i ustalenia prac wykonanych ręcznie. Podniosła, że w postępowaniu przed organem I instancji stwierdzono, iż niektórzy podwykonawcy nie mogli opisanych prac wykonać, z uwagi na brak zaplecza technicznego i bazy ludzkiej, nie przedłożono przy tym dowodów na posiadanie odpowiednich narzędzi i zatrudnienie pracowników, zaś niektórzy nie posiadali dokumentacji podatkowej, niszczyli ją, a ich oświadczenia o zatrudnieniu ludzi "na czarno" nie wzbudzały zaufania. Izba wskazała też, że nie kwestionowano faktu "wykończenia" prac rozbiórkowych, uznano wykonanie prac przez podmioty dysponujące odpowiednim zapleczem (...). Podkreśliła, że przedmiotem oceny były konkretne dokumenty źródłowe, zgodność ich treści z rzeczywistym, tj. możliwym przebiegiem zdarzeń gospodarczych; uwzględniono przy tym zasady dokumentowania poszczególnych usług i warunków, w jakich były wykonywane.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
