Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2005 r., sygn. FSK 1680/04
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz ( spr.), Sędziowie NSA Antoni Hanusz, Krystyna Nowak, Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej w Wydziale II ze skargi kasacyjnej Krzysztofa W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 kwietnia 2004 r. sygn. akt SA/Sz 407/02 w sprawie ze skargi Krzysztofa W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 4 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty targowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2004 r. /SA/Sz 407/02/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Krzysztofa W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 4 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie opłaty targowej. Podstawę prawną wyroku stanowiły przepisy art. 15 ust. 1 i 2, art. 19 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm. - zwana dalej u.p.o.l./ oraz art. 3 i art. 27 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. - zwana dalej ord. pod./, a także par. 6 uchwały Rady Miasta w K. z dnia 19 grudnia 2000 r. (...) w sprawie określenia wysokości stawek podatków i opłat lokalnych na terenie miasta K. Z ustaleń faktycznych Sądu wynika, że Krzysztof W. w dniach szczegółowo wskazanych w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji organów podatkowych, a wynikających z meldunków inkasentów dokonywał sprzedaży artykułów przemysłowych ze stoiska usytuowanego na Bulwarze J. S. w K., a więc poza miejscem wyznaczonym przez właściwy organ gminy do prowadzenia działalności targowej. Był więc zobowiązany do uiszczenia wpłaty targowej według stawek uchwalonych uchwałą Rady Miasta K. w par. 6 ust. 2, których wysokość zależna była zarówno od sposobu prowadzenia sprzedaży i rodzaju sprzedawanego towaru, wielkości wykorzystywanej na ten cel powierzchni. Uchwała ta również określała, że opłata targowa podlega pobraniu w dniu dokonywania sprzedaży, a jej poboru dokonuje się w drodze inkasa. Określała ona również wysokość wynagrodzenia za inkaso w wysokości 30% zainkasowanej opłaty targowej. Nie określała ona natomiast inkasentów w sposób pozwalający na ich personalną identyfikację. Uchylenie się przez K. W. od uiszczenia opłaty targowej spowodowało, że z dniem dokonania sprzedaży należna i nieuiszczona opłata stała się zaległością podatkową, której określenie następuje w drodze decyzji właściwego organu podatkowego i od której pobiera się odsetki za zwłokę.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
