Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2002 r., sygn. II SA/Lu 462/01
Art. 50 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ zawiera elementy dwóch norm, których zakres normowania zachodzi na siebie jedynie częściowo. W ust. 1 sformułowany jest skierowany do właściciela gruntów generalny zakaz dokonywania zmian stanu wody na gruncie, jeżeli stan ten istnieje od lat pięciu oraz jeżeli zmiana mogłaby szkodliwie oddziaływać na nieruchomości sąsiednie. Nie oznacza to jednak, że ten fragment przepisu stanowi podstawę zrekonstruowania a contrario uprawnienia dla właściciela gruntu do dokonywania szkodliwie oddziałujących na nieruchomości sąsiednie zmian w stanie wody istniejącym krócej niż pięć lat. W ust. 2 zawarta jest natomiast norma określająca skutki zmian już dokonanych, przy czym brak jest wskazania, że idzie jedynie o zmiany w stanie wody istniejącym od pięciu lat. Jest to zatem rodzaj normy kompetencyjnej, określającej upoważnienie organu administracyjnego do nakazania właścicielowi gruntu przedsiębrania określonych działań lub wykonania określonych urządzeń czy też zapłaty odszkodowania, niezależnie od okresu istnienia stanu wody na gruncie. Wystarcza, jeżeli zostanie spełniony jeden z warunków zastosowania powyższych konsekwencji - szkodliwy wpływ na nieruchomości sąsiednie lub szkodliwy wpływ na gospodarkę wodną.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
