Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2001 r., sygn. I SA/Łd 2211/98
1. Posiadanie przez podatnika towarów pozostałych po zakończeniu wykonywania pewnego fragmentu działalności gospodarczej, nie może być utożsamiane z czynnością przekazania towarów na potrzeby osobiste podatnika opodatkowaną na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
2. Za czynność określoną w art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie można uznać przekazania przez podatnika towarów osobom wymienionym w tym przepisie /m.in. domownikom podatnika/ w celu prowadzenia przez te osoby działalności gospodarczej.
3. Jeżeli dana rzecz wchodzi w skład majątku dorobkowego małżonków, to czynność faktyczna, polegająca na przesunięciu jej z przedsiębiorstwa /rozumianego jako zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych - art. 55[1] Kodeksu cywilnego/ jednego małżonka do przedsiębiorstwa drugiego małżonka, nie może być uznana za darowiznę podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Roberta S. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 2 września 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej określenia podatku od towarów i usług za maj 1996 r. oraz w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za maj i lipiec 1996 r.; (...).
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 15 czerwca 1998 r. Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w K. określił Robertowi S zobowiązanie podatkowe i zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za maj i wrzesień 1996 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za lipiec i sierpień 1996 r., a także ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za maj i lipiec 1996 r. Inspektor ustalił, że Robert S. w 1996 r. prowadził handel artykułami spożywczymi i tytoniowymi oraz w okresie styczeń-maj 1996 r. świadczył usługi związane z wypożyczaniem kaset wideo. W maju 1996 r. podatnik zaprzestał działalności związanej z wypożyczaniem kaset, a następnie nastąpiło przekazanie kaset żonie podatnika w celu prowadzenia przez nią oddzielnej działalności - w ilości 1400 szt. oraz na cele i potrzeby własne podatnika, który posiada je do chwili obecnej - 1500 szt. Inspektor uznał, że czynności związane z przekazywaniem czy darowizną towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaś na podatniku ciąży obowiązek prowadzenia dokumentacji i ewidencji potwierdzającej ilości i wartość przekazywanych lub darowanych towarów. W związku z niedopełnieniem tego obowiązku oraz zaniżeniem obrotu i podatku należnego, Inspektor - powołując się na art. 15 ust. 1 i 3 i art. 32 ust. 3 wymienionej ustawy - ustalił obrót z tytułu przeprowadzonych przez podatnika operacji, przyjmując przeciętne ceny sprzedaży kaset będących wcześniej przedmiotem wypożyczenia /4 zł/; a następnie obliczył podatek należny z tego tytułu w kwocie 2091 zł; o kwotę tę podatnik zaniżył zobowiązanie podatkowe za maj. Natomiast określenie w decyzji nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za lipiec zostało spowodowane zakwestionowaniem przez Inspektora odliczenia podatku naliczonego w kwocie 209 zł wynikającego z faktury z dnia 11 lipca 1997 r. dotyczącej czynszu najmu. W sierpniu i wrześniu nieprawidłowości nie stwierdzono, a wyliczona zaległość podatkowa we wrześniu jest konsekwencja nieprawidłowości popełnionej w lipcu. Dodatkowe zobowiązanie podatkowe ustalono w wysokości 30 procent kwoty zaniżenia podatku należnego /maj/ i 30 procent zawyżenia kwoty do przeniesienia na następny miesiąc /lipiec/.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
