Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2000 r., sygn. II SA/Lu 71/00
Żaden przepis prawa nie zabrania funkcjonariuszowi służby więziennej cofnięcia wniosku o zwolnienie ze służby aż do czasu zakończenia postępowania administracyjnego. Obojętne są przy tym przyczyny, z powodu których strona cofa swój wniosek.
Z tego względu zbędne jest ustosunkowywanie się do ujawnionej kontrowersji pomiędzy stronami w kwestii, czy zgłoszenie przez skarżącego wystąpienia ze służby było dotknięte którąś z wad oświadczenia woli /art. 82 i nast. Kc/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w L. z dnia 21 grudnia 1999 r. w przedmiocie zwolnienia ze służby uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w L. na rzecz Adama P. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Dyrektor Aresztu Śledczego w L. decyzją z 29.11.1999 r., wydaną na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. nr 61 poz. 283 ze zm./, zwolnił ze służby sierżanta Adama P. - technika działu kwatermistrzowskiego Aresztu Śledczego w L., z powodu pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby. Jednocześnie ustalono dla funkcjonariusza odprawę pieniężną za 8 lat, 4 miesiące i 22 dni.
Adam P. wniósł odwołanie od powyższej decyzji do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w L. prosząc o jej zmianę. Wyjaśnił, że prośbę o zwolnienie złożył w wyniku nieprzemyślanej decyzji i w związku z prowadzonym przeciwko niemu postępowaniem dyscyplinarnym. Namówił go do tego funkcjonariusz prowadzący to postępowanie, który twierdził, że przyznanie się do /nie popełnionego/ czynu będzie łagodzić skutki przewinienia odwołującego się, a jemu zaoszczędzi cennego czasu nad trudami prowadzenia postępowania dyscyplinarnego.
Adam P. podniósł także, iż podczas całej swojej służby /8 lat i 4 miesiące/ wykonywał powierzone mu obowiązki wzorowo i sumiennie, był nagradzany i awansowany. Przyznał, że dopuścił się przewinienia służbowego polegającego na samowolnym przedłużeniu widzenia jednemu z osadzonych i jednocześnie zaprzeczył, by uczynił to w stosunku do trzech innych osadzonych, o co również był obwiniony. Wnosił w związku z tym o ponowne przeprowadzenie postępowania dyscyplinarnego w jego sprawie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
