Wyrok NSA z dnia 14 października 1999 r., sygn. II SA 1005/99
Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ nie różnicuje sytuacji prawnej obywateli polskich w zależności od miejsca wykonywania czynności doradztwa w kraju lub za granicą, a wymagane do wpisu na listę doradców podatkowych doświadczenie zawodowe można uzyskiwać nie tylko w podmiotach mających siedzibę w Polsce.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Joachima P. na decyzję Ministra Finansów z dnia 23 marca 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia 11 grudnia 1998 r.; (...).
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 23 marca 1999 r. (...) wydaną m.in. z powołaniem się na art. 84 ust. 1 i 2 w zw. z art. 85 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ Minister Finansów utrzymał swoją decyzję z 11 grudnia 1998 r. odmawiającą Joachimowi P. warunkowego wpisu na listę doradców podatkowych z tytułu zatrudnienia w niemieckich spółkach doradztwa podatkowego, mających siedziby poza granicami Polski. W jej uzasadnieniu Minister w szczególności podkreślił, że jedną z podstawowych zasad prawnych jest zasada terytorialności prawa krajowego, wynikająca z prawa międzynarodowego i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z tą zasadą normy prawne jednego państwa nie mogą obowiązywać na obszarze drugiego państwa /nie mogą oddziaływać na sferę uprawnień bądź obowiązków osób podlegających odrębne mu porządkowi prawnemu/ i dlatego w aktach rangi ustawowej nie zamieszcza się klauzuli generalnej o zakresie terytorialnym obowiązywania poszczególnych ustaw. Uznanie argumentów skarżącego za zasadne doprowadziłoby do sytuacji, w której państwo polskie wkraczałoby w kompetencje państwa obcego, określając charakter działań podmiotu mającego siedzibę na jego terytorium. Konieczne jest przy tym zaakcentowanie, iż w ustawie o doradztwie podatkowym zostały określone nie tylko przesłanki uzyskania wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych. Przyjęcie sposobu rozumowania strony oznaczałoby, iż np. zasady wykonywania zawodu doradcy podatkowego określone polską ustawą winny obowiązywać wszystkie podmioty wykonujące tego typu czynności, bez względu na to, czy ich siedziba znajduje się w Polsce, czy w państwie obcym, a doradca podatkowy legitymujący się uprawnieniami uzyskanymi w Polsce powinien być bez przeszkód dopuszczony do wykonywania zawodu w dowolnym państwie obcym bez konieczności nostryfikacji uprawnień zgodnie z prawem tegoż państwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
