Wyrok NSA z dnia 1 lipca 1998 r., sygn. I SA/Ka 2038/96
1. Wpisanie do podatkowej księgi przychodów i rozchodów rzeczywiście poniesionych wydatków, które nie powinny być wpisane bądź nie zostały należycie udokumentowane albo wykraczały poza limit wydatków, nie oznacza, że księga ta była nieprawidłowa pod względem materialnym, tj. nierzetelna.
2. Skoro kompletnym obiektem zdatnym do użytku zgodnie z jego przeznaczeniem jest kompletny komputer /jednostka centralna, ekran, klawiatura, monitor, drukarka/, a wartość tego obiektu przekraczała kwotę 1.000 zł, okres użytkowania przekraczał rok, to tak drukarka, jak i filtr ochronny nie mogły być traktowane jako osobny obiekt, gdyż nie były samodzielnym i zdatnym do użytku elementem.
UZASADNIENIE
Skarżący zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Izby Skarbowej z dnia 15 października 1996 r. w której - po uchyleniu decyzji Urzędu Skarbowego z dnia 26 czerwca 1996 r. i przy nieuznaniu za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg przychodów i rozchodów oraz złożonego zeznania podatkowego - określono wspólny dochód małżonków za 1993 r. na kwotę 15.943,00 zł, a należny podatek dochodowy na kwotę 3.314,10 zł. Skarżący zarzucili, iż wspomnianą decyzję wydano z naruszeniem par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminu aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 30 poz. 130 ze zm./, a także zarządzenia nr 51 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego wprowadzającego w życie znowelizowaną klasyfikację rodzajową środków trwałych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty