Wyrok NSA z dnia 13 marca 1998 r., sygn. SA/Bk 179/97
Jeśli z umowy o współpracy handlowej wynika, iż przez prowadzenie sprzedaży na zasadzie przedstawicielstwa handlowego rozumie się sprzedaż i dystrybucję przez dystrybutora towarów zakupionych na zasadach określonych w umowie, to to oznacza, iż towary wydane dystrybutorowi uważać należy za sprzedane. Jeśli transakcja dostawy okien została zabezpieczona gwarancją uiszczenia należności handlowych udzieloną przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe na warunkach odroczonej płatności i ponadto Spółka otrzymała od firmy ubezpieczeniowej określoną kwotę z tytułu udzielenia gwarancji na wymierzone należności handlowe, to te okoliczności przemawiają, że dowód wydania okien należy traktować jako dokument stwierdzający sprzedaż tych okien. Nie dewaluuje takiego stanowiska fakt, że została wystawiona faktura za usługę pośrednictwa. Charakter stosunków handlowych łączących strony mógł być także odmienny od wynikających z umowy o współpracy handlowej. Ujęcie okien w bilansie nie może być podstawą przyjęcia, iż mamy do czynienia tylko z przesunięciem magazynowym towaru, a nie sprzedażą. Okna nie są rzeczami oznaczonymi co do tożsamości, a tylko co do gatunku. Stąd nie można wykluczyć, że pomiędzy stronami miały miejsce także "przesunięcia" magazynowe. Jeśli zatem wydanie towaru miało charakter o jakim traktuje art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zaś podatnik czynności tej nie zaewidencjonował, to tym samym uchybił przepisowi art. 27 ust. 4 powołanej wyżej ustawy, a taki stan rzeczy skutkował opodatkowaniem niezaewidencjonowanej sprzedaży według stawki 22 procent.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
