Wyrok NSA z dnia 9 maja 1997 r., sygn. III SA 4/96
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje z chwilą wykonania usługi.
Z przepisu tego nie wynika, aby obowiązek podatkowy wykonania zobowiązania podatkowego był uzależniony od uprzedniego doręczenia decyzji w tym przedmiocie.
oddala skargę.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją, wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa, Izba Skarbowa w S. uchyliła decyzję z 1.6.1995 r. Urzędu Skarbowego w Ł. w części dotyczącej określenia Spółce cywilnej "R." zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od 1.1. do 31.10.1994 r. i ustalenia sankcji za ten okres, a w pozostałej części utrzymując ją w mocy.
Organ odwoławczy ponadto określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wymieniony okres oraz ustalił w trybie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług sankcję w kwocie 2.616,10 zł za nie zaewidencjonowaną w podanym wyżej okresie część obrotu podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem. W motywach rozstrzygnięcia podano, że powodem sankcyjnego ustalenia przez organ podatkowy I instancji zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem VAT, określenia zobowiązania w tym podatku za okres od 1.1. do 31.10.1994 r. oraz ustalenia sankcyjnego zobowiązania za ten okres było niedopełnienie przez Spółkę w 1993 r. obowiązku wynikającego z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w 1994 r. - obowiązku wynikającego z art. 10 ust. 1 i art. 26 ustawy o podatku od towarów i usług. We wskazanym okresie skarżąca Spółka nie obliczała podatku VAT, nie deklarowała go i nie wpłacała do Urzędu Skarbowego. Ponadto naruszyła zasadę prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz ewidencji przychodów i zakupów nie wykazywała części przychodów z tytułu prowizji wynikającej z wykonywania umowy agencyjnej. Tak więc zarówno w 1993 r., jak i w 1994 r. niewykazanie w ewidencjach części obrotu stanowiącego kwotę tzw. prowizji A, określonej w aneksie z 1.7.1994 r. do umowy agencyjnej z Centralą Produktów Naftowych było przyczyną zastosowania przez organy podatkowe przepisów art. 27 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług za 1993 r. i art. 27 ust. 5 pkt 1 za okres 1-10.1994 r. Zdaniem Izby Skarbowej analiza umowy zawartej 20.11.1992 r. pomiędzy Spółką a Okręgową Dyrekcją CPN prowadzi do wniosku, że ma ona charakter umowy agencyjnej, a nie umowy o pracę. Wynika to nie tylko z nazwy tej umowy, ale również z jej postanowień. Umowa ta nie nosi cech umowy o pracę, gdyż nie zawiera wymogu osobistego świadczenia pracy, podporządkowania pracownika kierownikowi zakładu pracy oraz obciążenia podmiotu zatrudniającego ryzykiem prowadzenia tego zakładu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
