Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 1997 r., sygn. III SA 46/96
Z zestawienia ust. 5 i 6 par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ wynika, iż w razie uznania za "zaprzestanie działalności" innych zdarzeń aniżeli likwidacja działalności, należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności obiektywne ale także subiektywne, tzn. zamiar podatnika.
Jeżeli bowiem podatnik przez okres co najmniej trzech miesięcy był przygotowany faktycznie i prawnie do prowadzenia działalności, a pech zdarzył, że klient trafił się po upływie trzech miesięcy od poprzedniego, to w takich przypadkach brak jest podstaw do uznania, że nastąpiło zaniechanie działalności na okres co najmniej trzech miesięcy.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 22 marca 1991 r. Urzędu Skarbowego w W. - Jerzy P. prowadzący działalność w zakresie naprawy i konserwacji urządzeń elektronicznych i elektromechaniki został zwolniony od opłacania podatków obrotowego i dochodowego w okresie od 29 grudnia 1990 r. do 28 grudnia 1992 r. na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego, podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./. Należy zauważyć, że Jerzy P. wykonywał działalność w warunkach uprawniających do opłacania podatków w formie karty podatkowej. W dniu 7 marca 1994 r. Jerzy P. poinformował Urząd Skarbowy w W., że w związku z planowanym od 14 marca 1994 r. poszerzeniem działalności traci uprawnienie do opodatkowania w formie karty podatkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
