Wyrok NSA z dnia 29 października 1996 r., sygn. II SA 719/96
Naczelny Sąd Administracyjny może stosować przepisy art. 31 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ także wówczas, gdy po wejściu w życie tej ustawy, pomimo wezwania uprawnionego podmiotu, organ nie wykonał orzeczenia Sądu wydanego przed dniem wejścia w życie tej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 31 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wymierzył Ministrowi Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej grzywnę w wysokości pięć tysięcy zł ze skargi Anny R. na niewykonanie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 1992 r. w przedmiocie zobowiązania Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do wydania decyzji rozstrzygającej wniosek skarżącej w trybie nadzoru i oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 powyższej ustawy skargę w pozostałym zakresie, a także zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy zasądził od Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej dwadzieścia złotych na rzecz skarżącej tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Uwzględniając skargę Anny R., wyrokiem z dnia 26 czerwca 1992 r. II SAB (...) Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązał Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do wydania w terminie dwóch miesięcy w trybie nadzoru decyzji rozstrzygającej wniosek skarżącej o uchylenie decyzji Ministra Rolnictwa z dnia 29 grudnia 1976 r. i utrzymanej przez nią w mocy decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia 8 sierpnia 1976 r. w przedmiocie stwierdzenia, że działki o powierzchni 33,13 ha, położone w M., stały się własnością Skarbu Państwa z mocy prawa.
W kolejnej skardze z dnia 8 marca 1993 r. Anna R. ponownie wystąpiła o zobowiązanie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej do wydania decyzji, ponieważ pomimo wyroku z dnia 26 czerwca 1992 r. Minister nie wydał decyzji. Skarga ta została odrzucona postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 1993 r. II SAB (...). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd podał, iż wyrok zobowiązujący organ do wydania decyzji w określonym terminie stwarza stan powagi rzeczy osądzonej i wobec tego jest niedopuszczalne ponowne orzekanie w tym samym zakresie, mimo że organ nie wykonał wyroku Sądu. Ze względu na stan prawny obowiązujący w dniu wydania tego postanowienia Sąd zawiadomił Prezesa Rady Ministrów o bezskuteczności starań skarżącej o wykonanie wyroku z dnia 26 czerwca 1992 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
