Wyrok NSA z dnia 17 listopada 1995 r., sygn. III SA 256/95
Stabilność prawa jest niewątpliwie stanem pożądanym.
Nie można jednak uznać, że zastosowanie przez organy podatkowe aktu normatywnego z uwzględnieniem wprowadzonej w nim /we właściwym trybie/ zmiany do zdarzeń, które nastąpiły po tej zmianie, narusza prawo.
uchyla zaskarżoną decyzję.
UZASADNIENIE
Decyzją z 29.12.1990 r. Urząd Skarbowy orzekł, na wniosek podatnika Z.R. o prawie do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. /Dz.U. nr 35 poz. 203/ przychód z nowo uruchomionej działalności gospodarczej na okres od 15.12.1990 r. do 14.12.1991 r., pod warunkiem, że podatnik w okresie objętym zwolnieniem i w ciągu dwu lat po tym okresie nie zaprzestanie na stałe wykonywania działalności gospodarczej.
Decyzją z 10.10.1994 r., wydaną na podstawie art. 104 i art. 163 Kpa oraz par. 6 ust. 6 powołanego rozporządzenia, Urząd Skarbowy zmienił własną decyzję z 29.12.1990 r. w ten sposób, że stwierdził utratę /prawa do/ zwolnienia w okresie od 15.12.1990 r. do 14.12.1991 r. Powodem podjęcia decyzji było to, że od 1.7. do 1.12.1992 r. podatnik nie dokonywał zakupu ani sprzedaży. Zatem zgodnie z par. 6 ust. 6 rozporządzenia zaprzestał na stałe prowadzenia działalności gospodarczej przed upływem dwu lat od końca okresu objętego zwolnieniem. Urząd Skarbowy uznał, że przyczyny zaprzestania prowadzenia działalności przedstawione przez podatnika - choroba matki i wynikające z tego dla niego obowiązki - nie są wystarczające do uznania, że miało miejsce zdarzenie losowe uniemożliwiające prowadzenie działalności.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
