Wyrok NSA z dnia 5 maja 1995 r., sygn. I SA 453/94
Gminie, na jej wniosek, w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ może być przekazane mienie ogólnonarodowe /państwowe/ inne niż wymienione w ust. 1-3 tego artykułu, również położone na terytorium innej gminy, jeżeli jest ono związane z realizacją zadań wnioskodawcy.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zarządu Gminy W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 22 grudnia 1993 r. w przedmiocie przekazania Miastu N. własności nieruchomości położonej w N. wraz z zabudowaniami stanowiącymi lecznicę weterynaryjną i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody (...).
UZASADNIENIE
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją nr KKU 1539/93/TP z dnia 22 grudnia 1993 r. utrzymała w mocy decyzję Wojewody (...) nr G.VI.7222/12/121/93 z dnia 22 października 1993 r. w sprawie przekazania Miastu N. prawa własności nieruchomości oznaczonej jako działka nr 608/1, o powierzchni 5 549 m2, wraz z zabudowaniami stanowiącymi lecznicę weterynaryjną. W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego podano, że podstawę prawną decyzji organu I instancji stanowi art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191/. Gmina W. zarzuciła w odwołaniu od tej decyzji naruszenie art. 6 cytowanej ustawy. W ocenie organu odwoławczego zaś zarzut ten jest bezpodstawny, albowiem mienie, którego dotyczy postępowanie, nie odpowiada warunkom opisanym w tym przepisie. Przepis art. 6 ustawy dotyczy wyłącznie niepodzielnych składników mienia komunalnego opisanego w art. 5 ust. 1-3 ustawy. Chodzi tu w szczególności o takie składniki mienia, które służą użyteczności publicznej w kilku gminach, a ze względu na ich charakter nie mogą podlegać podziałowi /przedsiębiorstwa ciepłownicze, wodociągów i kanalizacji itp./. Ponadto chodzi o mienie, które zgodnie z art. 5 ust. 1-3 podlega komunalizacji z mocy prawa. Mienie lecznicy weterynaryjnej nie podlega przepisom art. 5 ust. 1-3 i zostało skomunalizowane na podstawie art. 5 ust. 4, na wniosek gminy, na której terenie jest położone. Kwestia porozumienia negocjowanego pomiędzy gminami co do świadczenia usług weterynaryjnych jest sprawą drugorzędną, "porozumienie gmin" bowiem z natury rzeczy nie może być właścicielem mienia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
