Wyrok NSA z dnia 25 listopada 1994 r., sygn. III SA 350/94
1. Nie może być dowodem w postępowaniu zarówno księga nierzetelna jak i księga wadliwa /art. 169 par. 1 Kpa/.
2. Pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu nie jest równoznaczne z obowiązkiem dokonywania szacunku obrotów i dochodów /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
oddala skargę w przedmiocie wymiaru podatków obrotowego i dochodowego.
UZASADNIENIE
W zeznaniu podatkowym, złożonym Urzędowi Skarbowemu w K. 31 stycznia 1992 r., M. Ż. prowadzący działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego i hurtowego artykułami przemysłowymi wykazał osiągnięty obrót w wysokości 4.461.315.350 zł, poniesione koszty w sumie 4.296.415.963 zł i dochód w kwocie 154.473.510 zł.
Decyzją z 8 grudnia 1993 r. Urząd Skarbowy ustalił zobowiązania podatkowe M. Z. za ten rok: w podatku obrotowym na 10.464.000 zł i w podatku dochodowym na 33.297.100 zł łącznie 63.761.100 zł, pomijając jako dowód w postępowaniu podatkowym podatkową księgę przychodów i rozchodów jako prowadzoną nierzetelnie. Podatnik nie wpisał bowiem do tej księgi sprzedaży towarów na rachunki: z 6 lutego 1991 r. na kwotę 2.400.000 zł, z 1 marca na kwotę 1.415.000 zł, z 6 marca na 104.000 zł, z 9 marca na 3.700.000 zł, z 23 października co najmniej na kwotę 1.555.000 zł, z 7 listopada co najmniej na kwotę 3.110.000 zł i z 5 grudnia na kwotę 580.000 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
