Wyrok NSA z dnia 23 lutego 1994 r., sygn. III SA 1088/93
Skoro organem wydającym i cofającym zezwolenia dewizowe jest Narodowy Bank Polski, to nie może on być równocześnie organem orzekającym w I i II instancji, a skoro tak to uprawnienia organów I i II instancji w tych sprawach nie mogą być "rozpatrywane" /delegowane/ na oddziały terenowe czy różne komórki organizacyjne Centrali NBP.
Skoro ustawa z dnia 15 lutego 1989 r. - Prawo dewizowe /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ nie wskazywała organu odwoławczego od decyzji Narodowego Banku Polskiego i nie zawiera uregulowania w tej materii ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim /t.j. Dz.U. 1992 nr 72 poz. 360/ to wydana decyzja Głównego Oddziału Walutowo-Dewizowego była decyzją ostateczną w toku instancji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
