Wyrok NSA z dnia 4 lutego 1994 r., sygn. SA/Lu 736-737/93
Podmiot określony w art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest zobowiązany do uiszczenia opłaty manipulacyjnej dodatkowej, a nie opłat manipulacyjnych dodatkowych, bez względu na to, czy uchybił on terminowi, czy też warunkom określonym w decyzji o czasowym wwozie lub wywozie towaru, a także wówczas, gdy uchybił obu tym wymaganiom łącznie. Ustawa ta nie przewiduje kumulacji opłat manipulacyjnych dodatkowych wobec tej samej strony i tego samego stosunku administracyjnego, dotyczącego towaru będącego przedmiotem obrotu.
Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 207 par. 6 Kpa skargę Spółdzielni Pracy "O." w O. M. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 7 stycznia 1993 r. w przedmiocie uznania odprawy celnej czasowej za odprawę ostateczną w przywozie oraz wymierzenia należności celnych, uznał zasadność skargi (...) Towarzystwa Handlu Zagranicznego "P." spółka z o. o. w W. i na postawie art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej wymiaru opłaty manipulacyjnej dodatkowej, w pozostałej części zaś skargę tę oddalił na podstawie art. 207 par.5 Kpa, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł cztery miliony sześćset siedemdziesiąt cztery tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego Towarzystwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
