Wyrok NSA z dnia 14 kwietnia 1993 r., sygn. SA/Wr 1759/92
1. Przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 438/ nie stwarzał podstawy do określenia normy wynagrodzeń dla podmiotów gospodarczych, które rozpoczęły działalność po dniu 30 września 1989 r., a które nie zatrudniały i nie planowały zatrudnienia pracowników.
Powyższe dotyczy z zasady spółek i spółdzielni, których działalność z mocy przepisów statutowych oparta jest na osobistej pracy członków, jeżeli statut nie przewidywał zatrudnienia członków na warunkach umowy o pracę.
Na wyżej określonych zasadach oparta jest działalność spółek obsługi prawnej, których usługi wykonywane są bezpośrednio przez wspólników.
2. Skoro według art. 8 pkt 1 ustawy o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. warunkiem wymiaru podatku stanowiło przekroczenie ustalonej normy wynagrodzeń, to ustalenie obowiązku podatkowego możliwe było tylko wtedy, jeśli norma taka została wcześniej określona.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty