Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 1992 r., sygn. SA/Wr 663/92

Według art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ sposób ustalania podstaw opodatkowania w drodze szacunkowej pozostawiony jest uznaniu organu podatkowego, jednakże szacowanie tej podstawy winno być oparte na w miarę realnych założeniach i dokonane przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania.

Nie może być zgody z wyżej sformułowaną zasadą szacunek, który opiera się na danej wyjściowej - wielkości obrotu zeznanego przez podatnika i następnie wyliczeniu tegoż obrotu jako podstawy opodatkowania na kwotę ponad trzykrotnie wyższą od kwoty zeznanej.

UZASADNIENIE

Skarżąca prowadzi w O. działalność handlową, sklep wędliniarski i ogólnospożywczy i według deklaracji z dnia 29 października 1990 r. przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób zatrudnionych.

Decyzją z dnia 5 lutego 1991 r., wydaną na podstawie par. 4 pkt 2 i par. 7 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 92 poz. 545/ Urząd Skarbowy w O. ustalił dla skarżącej za okres od 1 stycznia do 30 czerwca 1991 r. podatek obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej w wysokości 1.375.000 zł miesięcznie, łącznie 8.250.000 zł. Następnie decyzją z dnia 17 lipca 1991 r. wydaną na podstawie par. 4 pkt 2 i par. 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 57 poz. 244/ wymierzono skarżącej podatek obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej w wysokości 2.275.000 zł miesięcznie, łącznie 13.650.000 zł.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się