Wyrok NSA z dnia 29 listopada 1988 r., sygn. IV SA 790/88
1. Stopień starszego marynarza jest - w rozumieniu par. 10 pkt 4 lit. "c" rozporządzenia Ministra - Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 17 sierpnia 1983 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych członków załóg polskich statków morskich /Dz.U. nr 52 poz. 232 ze zm./ - najniższym stopniem w hierarchii kwalifikacji zawodowych, który daje podstawę do ubiegania się o uzyskanie stopnia oficera pokładowego III klasy.
2. Pominięcie w powyższym punkcie stopnia szypra III i II klasy żeglugi krajowej wywołuje jedynie ten skutek, że osoby mające taki stopień muszą - w celu uzyskania stopnia oficera pokładowego III klasy - złożyć egzamin oraz odbyć 48-miesięczną dodatkową praktykę pływania, liczoną od daty uzyskania stopnia starszego marynarza bądź - jeżeli to jest niemożliwe lub mniej korzystne dla ubiegającego się - od daty uzyskania najniższego stopnia oficerskiego w żegludze morskiej.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Stanisława A. na decyzję Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności z dnia 31 maja 1988 r. w przedmiocie odmowy przyznania stopnia oficera pokładowego III klasy i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności kwotę złotych dwanaście tysięcy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
UZASADNIENIE
Minister Transportu, Żeglugi i Łączności decyzją nr TAM-II/456/13/88 z dnia 31 maja 1988 r. utrzymał w mocy zakwestionowaną odwołaniem Stanisława A. decyzję Urzędu Morskiego w Sz. z dnia 18 grudnia 1987 r., odmawiającą przyznania stopnia oficera pokładowego III klasy. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że Stanisław A. nie spełnia warunków przewidzianych ani w par. 10, ani w par. 70 rozporządzenia Ministra - Kierownika Urzędu Gospodarki Morskiej z dnia 17 sierpnia 1983 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych członków załóg polskich statków morskich /Dz.U. nr 52 poz. 232 ze zm./, gdyż nie odbył wymaganej praktyki pływania przez okres 48 miesięcy na statkach morskich w służbie pokładowej, w tym 30 miesięcy na stanowisku starszego marynarza /par. 10 pkt 4 lit. "c"/. Nie jest też oficerem korpusu osobowego Marynarki Wojennej i nie może skorzystać z przepisu szczególnego, to jest z par. 70 tego rozporządzenia. Przyznano mu świadectwo starszego marynarza z dniem 13 czerwca 1983 r. dlatego, że miał jedynie dyplom porucznika żeglugi przybrzeżnej, który podlega wymianie na dyplom szypra II klasy żeglugi krajowej. W kwestii tej wykorzystano dowód z arkusza kwalifikacyjnego z dnia 10 lutego 1978 r., wydanego przez jednostkę wojskową, z którego wynikało, że Stanisław A. ma stopień podoficerski, co daje możliwość wymiany na dyplom szypra III klasy. Stanisław A. odbył praktykę pływania na jednostkach Marynarki Wojennej w służbie pokładowej przez czas 184 miesięcy i 23 dni i ponadto ma 72 miesiące i 22 dni praktyki pływania w służbie państwowej na statkach morskich handlowych, w tym 33 miesiące i 3 dni dodatkowej praktyki pływania, liczonej od daty przyznania stopnia starszego marynarza. Z tej dodatkowej praktyki pływania nabył 9 miesięcy i 13 dni na stanowisku starszego marynarza, 15 miesięcy na stanowisku asystenta pokładowego oraz 8 miesięcy i 20 dni na stanowisku marynarza. Ponieważ do uzyskania stopnia oficera pokładowego III klasy wymagane jest posiadanie stopnia starszego marynarza oraz dodatkowej 48-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej, w tym co najmniej 30 miesięcy na stanowisku starszego marynarza i 12 miesięcy na stanowisku asystenta pokładowego, to do uczynienia zadość tym warunkom Stanisławowi A. brakuje około 20 miesięcy praktyki pływania na stanowisku starszego marynarza.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
