Wyrok NSA z dnia 9 listopada 1987 r., sygn. IV SA 624/87
Przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo jednorodzinne stwarza - w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ - możliwość podziału nieruchomości, nie daje jednak podstawy do wywłaszczenia takiej nieruchomości, gdy właściciel nie wyrazi zgody na jej zbycie po cenie zaoferowanej mu przez kandydata na nabywcę.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krystyny Ś. na decyzję Dyrektora Geodezji i Gospodarki Gruntami Miasta Łodzi z dnia 26 maja 1987 r. w przedmiocie wywłaszczenia i odszkodowania i na podstawie art. 207 par. 1 i 3 Kpa stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Wydziału Wywłaszczeń Urzędu Dzielnicowego w Łodzi, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Dyrektora Geodezji i Gospodarki Gruntami Miasta Łodzi kwotę złotych dwa tysiące tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
UZASADNIENIE
Dyrektor Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta Łodzi, po rozpatrzeniu odwołania Krystyny Ł. od decyzji Kierownika Wydziału Wywłaszczeń Urzędu Dzielnicowego w Łodzi z dnia 5 marca 1987 r. nr IV.W.IV.N.8221/38/87 o wywłaszczeniu części nieruchomości i odszkodowaniu, decyzją z dnia 25 maja 1987 r. nr G.III-8221-2/36/87 nie uwzględnił odwołania i zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu swej decyzji Dyrektor Wydziału wskazał, że decyzją organu I instancji została wywłaszczona część nieruchomości o powierzchni 0,6076 ha z całości liczącej 1,4411 ha, położonej w Łodzi przy ul. S. nr 3 za odszkodowaniem w wysokości 984.312 zł. Wywłaszczenie nastąpiło na wniosek Spółdzielni Budowy Domów Jednorodzinnych z przeznaczeniem pod spółdzielcze budownictwo jednorodzinne. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. W odwołaniu podniesiono argument, że wywłaszczona nieruchomość utraciła swój rolny charakter w wyniku przeznaczenia jej w planie szczegółowym zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo jednorodzinne, toteż odszkodowanie powinno być ustalone w wysokości przyjętej dla nieruchomości nie stanowiących gospodarstwa rolnego. Odwołanie to nie mogło być uwzględnione, gdyż odszkodowanie zostało wyliczone przez biegłego zgodnie z par. 5 uchwały nr XIII/55/85 Rady Narodowej Miasta Łodzi z dnia 30 grudnia 1985 r. w sprawie określenia zasad ustalania odszkodowania za wywłaszczone grunty nie stanowiące własności państwowej oraz ustalenia cen za grunty państwowe oddawane w użytkowanie, zarząd, użytkowanie wieczyste lub sprzedawane, położone na terenie województwa łódzkiego /Dz.Urz. Woj. Łódzkiego 1986 nr 1 poz. 2/. Biegły ustalił, że szacowany grunt o powierzchni 0,6076 ha, wchodzący w skład gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,4411 ha, zgodnie z przepisami w ewidencji gruntów stanowi grunt orny w klasie V i VI, a zatem mają do jego wyceny zastosowanie przepisy par. 5 tej uchwały. Spełnione są bowiem dwie przesłanki wymienione w tym przepisie, a mianowicie rolny charakter gruntów oraz przekroczenie normy obszarowej 0,5 ha. Odszkodowanie wyliczone zgodnie z tym przepisem zostało zwiększone o 50 procent i wyniosło 162 zł za 1 m2. Przed określeniem kwoty odszkodowania biegły zapoznał się z cenami płaconymi w wolnym obrocie nieruchomościami rolnymi w Łodzi i po stwierdzeniu, że są one zbliżone do ustalonej przez niego, przyjął do wyliczenia odszkodowania cenę 162 zł jako korzystniejszą dla wywłaszczanych. Okoliczność, że przeznaczenie nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego pod spółdzielcze budownictwo jednorodzinne stwierdzone zostało w decyzji Wiceprezydenta Miasta Łodzi z dnia 28 listopada 1986 r. nr A.AU.I/8331/IM-100/1548/86 o ustaleniu lokalizacji, nie przesądza o utracie dotychczasowego charakteru nieruchomości. Dla ustalenia bowiem charakteru nieruchomości ma znaczenie wyłącznie sposób sklasyfikowania jej w dokumencie urzędowym, to jest w księdze ewidencji gruntów i budynków prowadzonej w myśl dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków /Dz.U. nr 6 poz. 32/. Skoro grunty spornej nieruchomości zostały określone w ewidencji jako grunty orne w klasie V i VI, a biegły wykazał, iż określone przez niego odszkodowanie uwzględnia kształtujące się aktualnie ceny w obrocie gruntami, odwołanie nie mogło być uwzględnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
