Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 1985 r., sygn. III SA 488/85
Zastosowanie opłaty za kartę podatkową w wysokości stawki maksymalnej wynikającej z tabeli, a ponadto podwyższonej w trybie par. 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 43 poz. 196 ze zm./, wymaga wykazania, że działalność podatnika jest prowadzona w rozmiarach odbiegających od rozmiarów przeciętnej działalności tego samego rodzaju, wobec czego stawki określone w tabeli byłyby niewłaściwe.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Teresy O. na decyzję Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 stycznia 1985 r. w przedmiocie ustalenia wysokości karty podatkowej na rok 1984 i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej w Warszawie kwotę złotych dwa tysiące dwieście tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
